Μέρα που είναι, θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα προσπεράσω τις φακές κάθε λίγο και λιγάκι, το στραβοσιδερωμένο μπλουζάκι και τη μουσική που δεν πρέπει να είναι ποτέ πολύ δυνατά γιατί θα ξεσηκωθεί όλη η γειτονιά (και η μισή Νέα Σμύρνη μη σου πω) για να μιλήσω για τη μαμά μου. Α και επειδή δεν μπορώ να τη φωνάζω μαμά για κάποιον ανεξήγητο λόγο, να ξέρεις θα τη λέω Νανά.
Η Νανά μου λοιπόν όπως και η μαμά σου είναι πάντα εκεί κι απορώ αλήθεια πως το καταφέρνουν. Από τη μέρα που γεννήθηκες μέχρι τη στιγμή που διαβάζεις αυτό το άρθρο ανησυχεί για το τι θα φας, αν έφτασες καλά, αν το ένα και αν το άλλο. Ευτυχώς κάνει αρκετή ζέστη για να ανησυχεί για το αν ντύθηκες καλά κι αν θα κρυώσεις. Ποτέ δεν κατάλαβα πως το μυαλό κάθε μαμάς ρυθμίζεται έτσι ώστε να γεμίζει διαρκώς με ανησυχίες χωρίς να φουλάρει λεπτό τόσα χρόνια - φυσικά κάπου εκεί έρχεται η ατάκα που δεν μπορεί να μην έχεις ακούσει όταν γίνεις μάνα κι εσύ θα καταλάβεις και πόσα ακόμη που αν κάτσω να γράψω η γιορτή της μητέρας θα με βρει γράφοντας και καταλαβαίνεις τι γκρίνια θα ακούσω μετά.
Δεν ξέρω εσύ τι θέλεις να πεις στη μαμά σου μια τέτοια μέρα, εγώ πάντως θέλω να πω τα παρακάτω στη Νανά μου:
1. Δε μαγειρεύεις τόσο χάλια όσο σου λέω, ίσα ίσα ανυπομονώ για το φαγητό σου από την ώρα που μπαίνω στο λεωφορείο της επιστροφής για το σπίτι. Ίσως αν έβαζες λιγότερο λάδι στο φαγητό ο κόσμος να ήταν καλύτερος, αλλά όπως και να χει το δικό σου φαγητό θέλω να τρώω.
2. Ούτε μου καταστρέφεις όλο το δωμάτιο με το φονικό σου όπλο - τη σκούπα εννοώ, στην ουσία δε με πειράζει που βάζεις τα πάντα σε άλλη θέση επειδή δε θυμάσαι που τα είχα, αλλά σε πιάνω από τα μούτρα για να μη θυμηθείς να τονίσεις μεγάλωσες αλλά ένα ξεσκόνισμα δεν έχεις κάνει.
3. Σε κοροιδεύω κάθε φορά που σ' ακούω να χαχανίζεις με τις φίλες σου, αλλά όταν περνάς καλά, χαίρομαι σαν να βγήκα εγώ. Α και να ξέρεις, εγώ με τις φίλες μου είμαστε πολύ χειρότερες.
4. Δανείζομαι τα ρούχα σου και δε λες κουβέντα, όταν δανειστείς τα δικά μου γίνεται ένας μίνι πόλεμος, ε συγγνώμη γι' αυτό. Το τζιν μου πάντως ακόμη αγνοείται μιας και το έφερε η κουβέντα.
5. Σου παινεύω τις μαμάδες των άλλων και ξέρεις μωρέ τι έχω ξεχάσει να σου πω; Πόσο περήφανη είμαι για σένα.
6. Και όταν κάνω το δεκάλεπτο της επανάστασής μου και σου λέω ότι ανυπομονώ να φύγω από το σπίτι και να μείνω μόνη μου, φοβάμαι λίγο, οπότε μην περιμένεις να πάω και πολύ μακριά όταν έρθει αυτή η ώρα.
7. Μην αγχώνεσαι που δεν έχω αυτοκίνητο - επειδή βλέπω που στεναχωριέσαι - κατά βάθος δεν το θέλω, τη βρίσκω στα λεωφορεία και τα τραμ (=δεν έχω ιδέα από οδήγηση).
8. Όταν λες τη γνώμη σου και σου λέω ότι πέφτεις έξω, μη μ' ακούς, ό,τι θέλω λέω, σε όλα μέσα πέφτεις και δεν ξέρω πως το καταφέρνεις.
9. Για όσες φορές ήσουν αυστηρή, πολύ καλά έκανες. Μπορεί να καταλαβαίνω το γιατί με μερικά χρόνια καθυστέρηση, αλλά το θέμα είναι ότι το συνειδητοποιώ και είχες δίκιο.
10. Κοίτα λιγο καλύτερα στο τραπέζι της κουζίνας, εκεί έχω το δώρο σου.