Ε και που λες, ο χωρισμός είναι ζόρικη φάση. Εκεί που έχεις συνηθίσει τον άλλο, τα ωραία του και τα άσχημα του, χωρίζετε, βγαίνει από την καθημερινότητα σου, δε μιλάτε, δεν τον βλέπεις και αφήνει πίσω του ταυτόχρονα ... χιλιάδες αναμνήσεις. Δύσκολα πράγματα και δυσάρεστα, εκτός κι αν δεν τον θέλησες ποτέ στ' αλήθεια. Εξάλλου, πόσο καλύτερος και πιο εύκολος θα ήταν ένας χωρισμός χωρίς το facebook στη μέση;
Εσύ πως περνάς το χωρισμό άραγε; Ο μύθος λέει ότι σωριαζόμαστε σ' ένα κρεβάτι, τυλιγμένες με κουβέρτα, με ένα παγωτό ή μια τούρτα και ένα κουτάλι για να πνίξουμε τον πόνο μας. Α το σκηνικό περιλαμβάνει επίσης και ταινίες αγάπης, κλάμα και τραγούδια πόνου. Τι ισχύει και τι όχι:
1. O πρώτος μύθος έχει να κάνει με την εντύπωση πως θα κάτσουμε σ' ένα κρεβάτι να κλαίμε τη μοίρα μας, να τρώμε και να την ξανακλαίμε και να ξανατρώμε. Σύμφωνα με έρευνες, αποδείχτηκε ότι οι γυναίκες το ρίχνουν στην υγιεινή ζωή, βάζοτν την άσκηση μέσα στο πρόγραμμα και δεν αφήνουν τον εαυτό τους. Αν κάτι κάνουν λίγο παραπάνω τώρα που χώρισαν είναι να το ρίχνουν πρώτα στο κρασί και έπειτα δεύτερη έρχεται η σοκολάτα - σίγουρα όχι σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό που νομίζουμε.
2. Όσο για τα κιλά, μόνο το 7% παχαίνει μετά από χωρισμό. Το 35% μάλιστα ισχυρίζεται ότι έχει παρακινηθεί μετά από χωρισμό να γραφτεί στο γυμναστήριο, ενώ το 84% συμφωνεί γενικά πως ένας χωρισμός είναι μια καλή αφορμή να βελτιώσεις τον εαυτό σου.
3. Με τους πρώην τι γίνεται; Οι ταινίες μας θέλουν να στέλνουμε απεγνωσμένα μηνύματα σε πρώην και κατακτήσεις του παρελθόντος για να πάρουμε τα πάνω μας αλλά ... όχι! Οι πρώτες επιλογές για να νιώσεις καλύτερα είναι: φίλοι, άσκηση, ψώνια!
4. ''Ας παραμείνουμε φίλοι''. Δε γίνεται αυτό, απλά δε γίνεται. Ούτε στις ταινίες γίνεται - κι αυτοί που το προτείνουν, δεν πρέπει να το πιστεύουν καν. Έρευνες δείχνουν ότι το 75% δε νιώθει καλά με το να βλέπει το πρώην του άλλο μισό να προχωράει τη ζωή του, ενώ το 55% λέει ότι χρειάζονται μήνες για να ξεχαστούν όλα. Το να μείνετε φίλοι δεν είναι καθόλου καλή ιδέα, αντιθέτως να το πάρετε σωματικές, συναισθηματικές και ψηφιακές αποστάσεις είναι μια καλή αρχή.