Γνωρίζεις έναν άνθρωπο και μαζί γνωρίζεις και το προφίλ του (πάει πακέτο πια). Όλη του η ζωή από τη στιγμή που έφτιαξε το λογαριασμό του στο facebook είναι μπροστά στα μάτια σου. Τα πάρτι που πήγε, οι κοπέλες που φωτογραφήθηκαν μαζί του, η πρώτη εκδρομή με τη σχολή, οι διακοπές με τους φίλους του, η αφιέρωση από την πρώην του λίγο πριν χωρίσουν. Τα πάντα. Και ξαφνικά φτάνεις σ' ένα σημείο να γνωρίζεις πάρα πολλά γι΄αυτόν, πιο πολλά απ' όσα θα θελες και πιο πολλά απ' όσα θα πρεπε.

Το facebook και οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο μέσο ποδοπάτησε χωρίς έλεος την ευκαιρία μας να γνωρίσουμε ένα άτομο σιγά σιγά και έτσι χάλασε το μυστήριο και το ρομαντισμό. Βέβαια, -θα μου πεις- τι κάθεσαι και κοιτάς το προφίλ του αν θες να γνωρίζεις μόνο όσα επιλέγει ο ίδιος να σου πει, ε δεν μπορώ να κρατηθώ, εσύ μπορείς; Kάπως έτσι ξέρεις πόσες φορές άλλαξε χρώμα μαλλιών η πρώην του και πότε αποφοίτησε από τη σχολή της (και μπράβο στο κορίτσι!). 

Τι να το κάνεις τότε το πρώτο ραντεβού; Βασικά θα σου πω, απλά για να προσποιηθείς ότι δεν ξέρεις τίποτα γι΄αυτόν, ενώ μέσα στο κεφάλι σου έχεις κάνει μια τεράστια λίστα με τα ενδιαφέροντα του τύπου και βάζεις ένα νοητό τικ κάθε φορά που μιλάει για τον εαυτό του ''Ξέρεις, λατρεύω το ποδόσφαιρο!'' , '' Ξέρω, έχω δει όλο το album είμαστε ομαδάρα ναι είμαστε''. 

Μας επηρεάζει άραγε καθόλου η διαδικτυακή του εικόνα; Τα αστεία που γράφει, τα όμορφα τραγούδια (περίμενες ν'ανεβάσει όντως Πάολα;), τα ψαγμένα σχόλια, ο πιασάρικος ιντερνετικός εαυτός του. Έχουμε πλέον κάποιο άλλο κριτήριο πέρα από τις σέλφι του γυμναστηρίου που ανεβάζει για να δούμε πόσο ψώνιο είναι; Και λογικά δε θα σε κρίνει κι αυτός για τις χαζοφράσεις της Katy Perry που ανεβάζεις; Δε θα μάθουμε ποτέ αν ο αληθινός μας εαυτός αλλοιώνεται από την υπερέκθεση στα social media ή αν απλά βρίσκει τρόπο να βγει στην επιφάνεια. Αν και δεν αποκλείεται να είναι ο νάρκισσος του facebook αλλά φανταστικός στην πραγματικότητα. Α και οι 90 κοπέλες που πατούν αποφασιστικά το like στη καινούρια του φωτογραφία, μπορεί να μη γυρνούσαν καν να τον κοιτάξουν αν περνούσε από δίπλα τους.

Μπορείς να αγαπάς κάποιον ενώ μισείς τα στατους που ανεβάζει (''Επιτέλους γυμναστήριο''), τις σέλφι με τα ποτά και τις ασωτίες, τα κατεβατά με τις πολιτικές/θρησκευτικές/μουσικές τοποθετήσεις που κανείς δε θα πάρει στα σοβαρά. Μπορεί να τον αγαπάς αλλά να σιχαίνεσαι τα check in στο γήπεδο, τις φωτογραφίες δείχνω-και-λίγο-κοιλιακούς, τα requests για candy crush. Μπορεί να τον αγαπάς, αλλά να βαριέσαι να βλέπεις τις φωτογραφίες του αυτοκινήτου του, τα μακαρόνια που μαγείρεψε και τα ορθογραφικά του λάθη.

Έχετε γεια, stalkers! Είμαι μία από εσάς!