Πρέπει να οδηγηθείς στη στέρηση για να καταλάβεις πόσο εθισμένη μπορεί να είσαι σε μερικά πράγματα, όπως πχ. το κινητό σου, το mp3 σου ή το λάπτοπ σου. Για να σταθώ σ' αυτό το τελευταίο, να πω αρχικά ότι μια μέρα χωρίς λάπτοπ είναι μια χαμένη μέρα. Ευτυχώς για μένα η απώλεια του δεν κράτησε για 24 ώρες, αλλά για 5-6 το πολύ. Χάλασε ο φορτιστής για τα καλά, σου λέει, κι αν δεν του δώσεις ρεύμα αυτό το άτιμο κλείνει. Και λογικότατο. Κάπως έτσι κατάλαβα ότι μερικές ώρες χωρίς λάπτοπ μου άλλαξαν συνήθειες χρόνων και βασικά συνειδητοποίησα με απογοήτευση πόσο μάταιη είναι η ζωή χωρίς αυτό.

Τι έκανα για να σκοτώσω τις ώρες μου μέχρι να πάω για ύπνο; Μόνο μπουγάδα που δεν έβαλα.

1. Έπλυνα τα πιάτα και έφτιαξα να φάω. Σιγά μην περνούσα παραπάνω χρόνο στην κουζίνα υπό άλλες συνθήκες, αφού το βασίλειο του λάπτοπ (Αλκιβιάδη τον λέω) είναι στο δωμάτιο μου. Ναι κανένα γλυκό μπορεί να έφτιαχνα, κυρίως γιατί με βοηθούσε ο Αλκιβιάδης με τις συνταγές. Τώρα χωρίς αυτόν δεν ξέρω που παν(ε) τα τέσσερα.

2. Διάβασα ένα παρατημένο βιβλίο. Σιγά μην άφηνα και πάλι τη σειρά που βλέπω για να διαβάσω βιβλίο, στα αγγλικά κιόλας, που μιλάει για αγάπες και φρουφρου και λουλούδια. Η σειρούλα έχει και τον υπότιτλο της όπως και να το κάνουμε και όλα καλά - σιγά μην κουράζουμε το μυαλό μας τώρα με τέτοια!

3. Δεν πέρασα ώρες ατελείωτες στο facebook και παρόλα αυτά ζω ακόμη. Ψέματα δε θα πω, μπήκα από το κινητό στα γρήγορα αλλά δε βολεύει να χαζέψεις, να κάνεις like με την ησυχία σου και να πιάσεις και την κουβέντα στο messenger. 

4. Κοιμήθηκα νωρίς. Εμ δεν είχα κάτι να με κρατήσει έτσι άδικα ξύπνια μέχρι τις 3 το πρωί. Το καλό είναι ότι την επόμενη μέρα ξύπνησα νωρίς, βασικά ξύπνησα πρωί για μια φορά στα χρονικά και αυτό είναι που μετράει. Πήρα πρωινό στην κουζίνα μου και όχι στο δωμάτιο μου, ξαπλωμένη μπροστά στην οθόνη.

5. Έγραψα με στυλό και χαρτί (αυτό εδώ το κείμενο). Τουλάχιστον αν πέθαινα από τη στέρηση να είχα αφήσει και κάτι πίσω μου. Το ξέρω ότι κάνω σαν να ζούσα σε σπηλιά, αλλά ενδέχεται να είναι και αλήθεια. Μα πόσο καιρό είχα να γράψω σε χαρτί; Σχεδόν είχα ξεχάσει πως είναι τα γράμματα μου.

6. Ξεκαθάρισα το τελευταίο συρτάρι του γραφείου μου. Καμία απόφαση μου για ξεκαθάρισμα δεν ήταν τόσο δυνατή άλλη φορά, ποτέ δεν έφτασα στο να καθαρίσω αυτό το επίμαχο συρτάρι. Ε ρε τι σαβούρα βρήκα εκεί πέρα! Και θα μάζευα άλλη τόση μελλοντικά αν δε μου έκανε τη χάρη ο φορτιστής.

7. Αναρωτήθηκα γιατί δεν είχα κανονίσει να βγω. Εγώ που καθόμουν στο κρεβάτι με το λάπτοπ να μου καίει τα πόδια από την υπερθέρμανση και ευχόμουν να μη χρειαστεί να το κουνήσω ποτέ από εκεί.

Η τεχνολογία και γω κάναμε πάντα σαν γκόμενες που μαλώνουν για το ίδιο αγόρι, ποτέ δεν τα βρήκαμε. Αν εξαιρέσεις τα 36 ευρώ που έδωσα για να πάρω καινούριο φορτιστή κάτι κέρδισα τελικά.

Χαλάστε τους φορτιστές σας παιδιά! Τι περιμένετε πια;