Μετά από κάθε αποφοίτηση, είτε σχολείου είτε σχολής, δίνεις υποσχέσεις αιώνιας φιλίας και αγάπης ακόμη και με άτομα που ξέρεις ότι αυτό δε θα συμβεί. Οι λόγοι είναι πολλοί, θες λίγο η συγκίνηση, θες οι καλοί σου τρόποι, θες οι συναισθηματισμοί σου, υπόσχεσαι βόλτες και καφέδες και διακοπές και γάμους και ό,τι σου κατέβει σε 100 άτομα, αλλά στο τέλος να δεις που θα σου μείνουν λίγα και καλά. Ορίστε τα άτομα που δε θα ξαναδείς - τουλάχιστον όχι όσο περνάει από το χέρι σου - μετά την αποφοίτηση:

1. Η παρέα του διαβάσματος. Γιατί απορείς; Πέρα από σημειώσεις, παρόμοιες απορίες και παρατηρήσεις, κοινούς στόχους που επιτέλους επιτεύχθηκαν, δεν έχετε κανένα άλλο κοινό. Σημαίνουν πολλά για σένα, περάσατε τα δύσκολα μαζί, σε στήριξαν και τους στήριξες, σε έσωσαν κάθε φορά που έχανες σημαντικές παραδόσεις και σου κρατούσαν όλα τα φυλλάδια που μοίραζε ο καθηγητής. Λίγο μετά την αποφοίτηση θα καταλάβεις ότι αυτά τα άτομα που μοιράστηκαν τόσα μαζί σου αποτέλεσαν μια προσωρινή φιλία, που θα εξατμιστεί το πολύ μέχρι την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να διαβάσεις κάτι - έστω και τον κατάλογο του supermarket.

2. O συνοδός των πάρτι ... και το λέω όσο πιο σεμνά μπορώ. Ήσουν μόνη, ήταν μόνος *λάγνα μουσική*, δεν τα φτιάξατε ποτέ, δεν τον θέλησες ποτέ αρκετά, δεν ήσουν η μοναδική που του άρεσε, αλλά λίγο το ποτό, λίγο τα χαμηλά φώτα, λίγο η διάθεση να ξεσαλώσετε, καταλήγατε να φιλιέστε με πάθος σε κάθε πάρτι/έξοδο για ποτό/εκδρομή και τα σχετικά. Θα ξεχαστείτε μιας και δεν έχετε κανένα σημαντικό λόγο να θυμάστε ο ένας τον άλλο.

3. Τα φυτά της υπόθεσης. Πάντα ήξεραν τα sos θέματα, διαβασμένα όσο δεν πάει, με ένα βιβλίο στο χέρι, πρόθυμα να ξεδιπλώσουν τις γνώσεις τους σε κάθε κουβέντα, μπορεί να μην τα συμπάθησες ποτέ αλλά ήξερες ότι η παρέα θα ήταν τρομερά μουντή χωρίς αυτά. Μετά την αποφοίτηση, θα βρουν άλλα αντικείμενα για να πέσουν με τα μούτρα και άλλα άτομα που θα θέλουν να μουρλάνουν με τις γνώσεις τους. Αχ πόσο λυπάσαι, σε καταλαβαίνω!

4. Ο πρώην σου. Ήταν συμμαθητής/συμφοιτητής και μετρούσες μέρες μέχρι την αποφοίτηση ώστε να σταματήσεις να τον βλέπεις συνεχώς σε κάθε σου βήμα. Ε λοιπόν αυτή η ώρα ήρθε, ο καθένας θα πάρει το δρόμο του - όπως έπρεπε να γίνει δηλαδή από καιρό - και επιτέλους οι συνθήκες θα σταματήσουν να σας αναγκάζουν να βρίσκεστε ή ακόμη χειρότερα να κάνετε ακόμη και εργασίες μαζί. Στο καλό!

5. H πρώτη φίλη που έκανες την πρώτη μέρα των μαθημάτων. Σκέφτομαι την πρώτη φίλη που έκανα την πρώτη μέρα στο σχολείο και εκείνη την πρώτη μέρα της σχολής και σιγουρεύομαι ότι καλά στα λέω, αυτές τις δύο όχι μόνο δεν τις είδα μετά την αποφοίτηση, ακόμη κι αν τις πετύχαινα στο δρόμο θα άλλαζα πεζοδρόμιο - τέτοιο χάλι.