Η φάση με τις πεταλούδες στο στομάχι πέρασε και να ταν κι άλλη. Τώρα είστε πλέον στη φάση όπου ο πρώτος ενθουσιασμός (ή και ο δεύτερος) έχει περάσει, νιώθετε άνετα, χωρίς εντάσεις, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς τη φλόγα. Εσύ πιστεύεις ότι ίσως παρανιώθετε άνετα, φοβάσαι ότι σύντομα θα ξεμείνετε από θέματα συζήτησης και ότι θα βουλιάξετε στη μιζέρια. Μα γιατί σε ανησυχεί αυτή η ηρεμία; Δε χρειάζεται να τη χαλάσεις για κανένα λόγο. Έχει και αυτή τις δικές της χάρες. Ας πούμε:
Σε ξέρει τόσο καλά που δεν παρεξηγεί τα νεύρα σου μετά τη δουλειά ή την κούραση της ημέρας. Δε γίνεται φυσικά όλες σου οι μέρες να είναι καλές και δε γίνεται να είσαι καθημερινά όπως στο πρώτο σας ραντεβού. Ξέρεις τι καφέ θέλει να πιει μόλις ξυπνήσει, ξέρει για ποια ταινία θα κλείσει εισιτήρια. Το να είσαι προβλέψιμος μέσα στη σχέση σου αρχικά δεν είναι τόσο άσχημο όσο ακούγεται, έπειτα σε γλιτώνει από πολλές περιττές κουβέντες.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη σοβαρή σου σχέση για να γλιτώσεις από διάφορες υποχρεώσεις. Κανείς δε θα σε ρωτήσει τι θα κάνεις με το αγόρι σου στα 7 χρόνια σχέσης και δεν μπορείς να πας στα γενέθλια της θείας σου, αλλά δεν ισχύει το ίδιο αν πεις ότι θα βγεις μ' ένα παιδί που γνώρισες χτες. Όλοι - σχεδόν - θα σεβαστούν τη σοβαρότητα της σχέσης σου και δε θα γίνονται αδιάκριτοι.
Έχεις κάποιον για να σου κάνει παρέα όταν τρέχεις για τις δουλειές σου. Λογαριασμοί, σουπερμάρκετ (!), τράπεζες, δώρο για τον κολλητό σου, γλυκά για τη μαμά σου, 2 ώρες διαδρομή με τα μέσα για να βρεις το μπλουζάκι που δεν έχει στην περιοχή σου. Έχεις κάποιον να ομορφαίνει τις διαδρομές σου τέλος πάντων.
Θα είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να προσπαθείς να εντυπωσιάσεις. Δεν είναι μαζί σου για εκείνη την ατάκα που ξεσήκωσες από την αγαπημένη του ταινία προκειμένου να τον ρίξεις, αλλά γι' αυτό που στ' αλήθεια είσαι.
Τον συνηθίζεις και σε συνηθίζει. Ναι μπορεί να φαίνεται ως η κρίση για μια σχέση, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς καν να σκεφτείς τη ζωή σου χωρίς αυτόν.
Μπορεί να βγαίνετε ελάχιστα πια, αλλά όταν βγαίνετε περνάτε πραγματικά καλά. Εξάλλου, οι στιγμές στο σπίτι είναι και αυτές σημαντικές.
Έχεις έναν ακόμη πολύ καλό φίλο. Θα σε ακούσει, θα σε συμβουλεύσει, θα είναι δίπλα σου.
Δεν υπάρχουν οι ντροπές πια. Δε θα σε κρίνει που θα φας 5 κομμάτια πίτσα σ' ένα βράδυ, δε θα ντραπείς να κλέψεις ένα κομμάτι από τα δικά του.
Δεν παρεξηγεί τις ιδιοτροπίες της μαμάς σου και τα αστεία του αδερφού σου. Η οικογένεια σου είναι και δικιά του. Συνεπώς, δε χρειάζεται να ανησυχείς για το τι θα ακουστεί στα οικογενειακά τραπέζια.
Δεν μπορείς καν να φανταστείς τον εαυτό σου να νιώθει άνετα και να μοιράζεται τις ίδιες στιγμές με κάποιο άλλο άτομο. Αυτό τα λέει όλα.
