Τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές τον γνωρίζετε. Σε όλα του τα βιβλία ο Γκάμπο υποστηρίζει ότι ο έρωτας, τόσο ως σωματική πράξη όσο και ως συναίσθημα, είναι η ακρότατη κορυφή λίγο πριν το θάνατο. Ο θάνατος δεν είναι απαραίτητα φυσικός. Είναι ένας θάνατος συναισθημάτων. Αν θεωρούσαμε ότι έχει δίκιο τότε θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι οι σχέσεις αρχίζουν και τελειώνουν εκεί. Όμως εκτός από τον έρωτα υπάρχουν και οι άνθρωποι. Άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά για να διατηρήσουν κάτι καλό στην ζωή τους. Έτσι οι σχέσεις δεν μένουν μόνο σε ένα στάδιο, αλλά περνάνε από παραπάνω. Πέντε για την ακρίβεια. Κι αυτά αν υποθέσουμε ότι δεν μιλάμε για σχέση ζωής που θα οδηγήσει σε γάμο και παιδιά.
1.Το στάδιο με τα μέλια. Κάθε άνθρωπος το έχει ζήσει στον απόλυτο βαθμό και κάποιοι έχουν πάρει και παραπάνω μερίδιο από μία φορά. Είναι η αρχή μιας σχέσης που θες να είσαι δίπλα στον άλλον χωρίς λόγο. Ακόμα κι αν έχετε εξαντλήσει κάθε θέμα, θες να τον πάρεις τηλέφωνο, να ακούς τη φωνή του. Προπαντός θέλετε και οι δύο να είστε μαζί όλη τη μέρα, να ενώνετε χείλη και κορμιά.
2. Το στάδιο της προσγείωσης. Είναι το σημείο που έχετε χορτάσει από φιλιά και σεξ και η τύφλωση του έρωτα αρχίζει να εξασθενεί. Εκεί βλέπεις και μερικά μικρά ελαττώματα του άλλου που δεν σε ενοχλούν, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπαίσθητα καυγαδάκια. Τίποτα το ιδιαίτερο. Σαν ένα παιχνίδι ρόλων. Κάνετε και σχέδια για διακοπές μαζί, ένα μικρό ταξίδι, μια μεγάλη συναυλία. Σου δημιουργούνται και οι πρώτοι προβληματισμοί. Περισσότερο ανασφάλειες θα τις έλεγα. Βλέπεις και κάτι ζευγαράκια γύρω σου που είναι στο προηγούμενο στάδιο και σου λείπει αυτό. Θες να γυρίσεις το χρόνο πίσω.
3. Το στάδιο της συγκατοίκησης. Αφού γνωρίσατε για τα καλά ο ένας τον άλλον και θεωρείτε ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις παραξενιές, να δώσετε μέρος από τον προσωπικό σας χώρο κτλ. έρχεται η συγκατοίκηση. Είναι ένα στάδιο περισσότερο συμβολικό. Συζητάτε πράγματα πιο down to earth. Όπως ποιος θα πλύνει τα πιάτα, ποιος θα βάλει πλυντήριο και άλλα τέτοια. Είναι η φάση που φεύγει το πρωί στη δουλειά και σου δίνει ένα φιλί στο στόμα. Ή φεύγεις εσύ και τον φιλάς.
4. Το στάδιο της φρίκης. Είναι μια φάση που μπορεί και να ξεχάσετε να δώσετε φιλί καθώς πάτε στη δουλειά. Που το άγχος μπορεί να επηρεάσει το σεξ σε συχνότητα και ποιότητα. Εκεί παθαίνεις κάτι τρελά και σκέφτεσαι, συζητάς με φίλες μήπως πρέπει να πάρετε ένα διάλειμμα ή να χωρίσετε. Δεν είναι κάτι που το νιώθεις πραγματικά. Το λες μόνο και μόνο επειδή σου μοιάζει φυσιολογική εξέλιξη.
5. Το στάδιο του επαναπροσδιορισμού/αγάπης. Πέρασες διάφορες φάσεις που φρίκαρες για την σχέση ή εστίαζες χωρίς λόγο σε ελαττώματα. Επειδή υπάρχει αγάπη αντιλήφθηκες ότι έγινες εμμονική και τώρα κοιτάς με καθαρότερη ματιά τον φίλο σου προσπαθώντας να ξαναβρείς αυτά που σε έκαναν να τον ερωτευτείς. Το βασικότερο είναι ότι μετά από τόσο καιρό βγαίνει το πρώτο Σ΄Αγαπώ και η αγάπη κατακάθεται ως κεντρικό συναίσθημα.
