Ας μιλήσουμε για την οπτική. Η ύπαρξη της είναι αυτή που δίνει τη νοστιμιά στις ανθρώπινες σχέσεις και οδηγεί σε συμβιβασμούς, τσακωμούς, προσπάθεια να τις υπερκεράσουμε κτλ. Αυτή η υποκειμενικότητα σε κάποιες περιπτώσεις αποκτά αντικειμενικότητα και καθολική ισχύ. Και στις σχέσεις υπάρχουν δύο τέτοιες υποκειμενικότητες. Αυτή των γυναικών και αυτή των ανδρών. Βάσει αυτών λειτουργούν και συμπεριφέρονται τα δύο φύλα. Βάσει αυτών έχουν κάποιες απαιτήσεις από το έτερο φύλο. Όμως αυτές οι απαιτήσεις είναι στην πλειοψηφία τους κάπως ουτοπικές. Ιδίως αυτές που έχετε εσείς οι γυναίκες για τους φίλους σας.
1.Απαίτηση: Σταμάτα να κοιτάς δεξιά κι αριστερά
Ρεαλισμός: Δεν μας νοιάζει αν αυτό που ζητάς το έχει τραγουδήσει η Στέλλα Γεωργιάδου και το έχετε κάνει παντιέρα. Το να μην στρίβουμε το βλέμμα όταν περνάει ένας ωραίος πωπός-πιπέρι-στο-στόμα-μου, ένα ωραίο στήθος ή εν γένει μια ωραία κοπέλα είναι αδύνατον. Για να το καταλάβεις, αυτή η αυτόματη κίνηση του κεφαλιού είναι μέρος του βιολογικού μας καθορισμού. Τα παράπονα σου στον κατασκευαστή. Εμείς we rest our case.
2. Απαίτηση: Θέλω να μου παίρνεις πιο συχνά λουλούδια και γλυκά. Να μου στέλνεις και στην δουλειά. Ο Γιώργος – όπου Γιώργος βάλε παπάρας πρώην – αυτό έκανε.
Ρεαλισμός: Αρχικά σταμάτα να συγκρίνεις. Επειδή κάποιος έκανε κάτι δεν σημαίνει ότι θα εκφραζόμαστε όλοι αναλόγως. Πρώτον δεν μας περισσεύουν λεφτά να σου στέλνουμε κάθε μήνα λέλουδα. Σε πήγαμε στα μπουζούκια το Σάββατο και σου πετάγαμε γαρύφαλλα. Τι άλλο θες; Εκτός αυτού άμα το κάνουμε κάθε μήνα τι νόημα θα έχει ο Άγιος Βαλεντίνος;
3. Απαίτηση: Μην κρατάς μέσα σου τα συναισθήματα. Κλάψε και λίγο.
Ρεαλισμός: Ίσως να μην είναι μια τόσο παράλογη απαίτηση, αλλά αυτό δεν έρχεται κατά παραγγελία. Μπορεί για παράδειγμα να δούμε μια ταινία με θέμα μια σοβαρή αρρώστια και να μην φύγει ούτε δάκρυ και μπορεί να δούμε τον Marley και να πλαντάξουμε. (5 φορές έχω κλάψει)
4. Απαίτηση: Θέλω να μου φέρεσαι σαν Βασίλισσα. Έστω σαν πριγκίπισσα.
Ρεαλισμός: Φταίμε εμείς. Όχι εδώ φταίμε εμείς. Γιατί δίναμε υποσχέσεις για ουρανούς, άστρα (εδώ δεν μπορούμε να πάρουμε το Opel Astra) και σου ανέβηκε η μύτη. Αν θες να σου φέρονται σαν Βασίλισσα βρε χαρχάλω δείξε τα πλούτη σου πρώτα.
5. Απαίτηση: Σήκωνε το καπάκι της τουαλέτας/Μην ..πέρδεσαι/Μην ρεύεσαι
Ρεαλισμός: Αυτό με το καπάκι θα πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι θα το ξεχνάμε. Κι έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου. Αλλά στις εκκενώσεις αερίων είσαι λάθος. Δεν σου λέω να παίζουμε τρομπόνι καθημερινά, αλλά άμα είναι να σκάσουμε θα κάνουμε είτε το ένα είτε το άλλο. Ποτέ και τα δύο. (Θα σου μιλήσω άλλη φορά για τις δύο κατηγορίες ανδρών, τους Αμολημένους και τους Ρεψιματίες)
6. Απαίτηση: Κάθε Κυριακή θα πηγαίνουμε στους γονείς μου για φαγητό.
Ρεαλισμός: Πρώτον: Εμείς μάνα και πατέρα δεν έχουμε; Φυτρώσαμε σε αυτόν τον κόσμο; Και δεύτερον και κυριότερον: ΟΧΙ. Είναι η μόνη μέρα που ξεκουραζόμαστε και θα πρέπει να συζητάμε με τον πατέρα σου για χάπια, τον καιρό και πότε θα κάνουμε παιδί; Παίρνουμε το καπελάκι μας και φεύγουμε.
7. Απαίτηση: Όχι δεν θα με πάρεις από πίσω.
Ρεαλισμός:
