To φλερτ είναι ένα περίεργο πράγμα: το χρειάζεσαι μέσα στην καθημερινότητα σου, σε ανεβάζει απ' όπου κι αν προέρχεται σχεδόν, πολλές φορές το κάνεις και χωρίς να το συνειδητοποιείς, ακόμη κι όταν μιλάς με τον συνάδελφο ή βρίσκεσαι με το συμφοιτητή σου για εργασία. Μπορεί να υποβόσκει σε πολλές διαφορετικές περιστάσεις, μπορεί να μην εξελιχθεί ποτέ σε κάτι παραπάνω/σοβαρό, μπορεί και ναι. Μπορεί.
Το texting από την άλλη ήρθε και κούμπωσε πάνω στο φλερτ, δημιουργώντας μας μια ανάγκη για αθώα επικοινωνία με άτομα που μας εξιτάρουν/αρέσουν/φλερτάρουν εξίσου. Το θέμα είναι πότε το παρακάνουμε; Πότε το φλερτ καταστρέφεται από το texting; Σε ποια περίπτωση το texting είναι μια καλή λύση; Εξηγώ αμέσως.
Όταν ξεκινάς να μιλάς με κάποιον, το συναίσθημα είναι - περίπου - μαγικό. Σύμφωνα με τον κλασικό και παραδοσιακό τρόπο, μερικά χρόνια πριν, κάθε φορά που χτυπούσε το κινητό σου με το "μπιπ μπιπ" του μηνύματος (μόνο αν ήσουν πολύ κεραυνοβολημένη του έβαζες ειδικό ήχο), η καρδιά σου έκανε ένα άλμα μέχρι τ' αυτιά - όταν ήταν ΑΥΤΟΣ, ένα χαμόγελο ζωγραφιζόταν στο πρόσωπο σου κι όταν ήταν η θεία/ο νονός/η φίλη/η γειτόνισσα, η απογοήτευση σου ανέβαζε μέσα σε ένα λεπτό το αίμα στο κεφάλι και το μόνο που ήθελες τότε ήταν απλά να πετάξεις το κινητό σου στον τοίχο και να το κάνεις χίλια κομμάτια.
Το παιχνίδι του texting πλέον έχει αναγκαστικά αλλάξει. Η εποχή βλέπεις. Συνήθως το πεδίο δράσης του είναι ένα από τα παρακάτω μέσα: το messenger, viber, whatsapp, direct, snapchat, ενώ τελευταίο έρχεται το κλασικό γραπτό μήνυμα. Σ' αυτά τα εκσυγχρονισμένα πεδία δράσης έχουν μπει κι άλλοι παράγοντες στη μέση: είναι online ή δεν είναι; το είδε ή με γράφει; ωπ, το είδε, γιατί δεν απαντάει; α, μόλις σχολίασε σε άλλη και δεν έχει ανοίξει το μήνυμα μου Όπως καταλαβαίνεις, το texting της εποχής μας ευνοεί περισσότερο τις παρεξηγήσεις, παρά το φλερτ. Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο άλλος γίνεται ανοιχτό βιβλίο και ξέρεις πολλά παραπάνω στοιχεία γι' αυτόν - το sms δε σου μαρτυρούσε ποτέ τόσα, όπως και να το κάνουμε.
Πέρα απ' αυτό, όταν μιλάς με κάποιον που σου αρέσει πολύ, ξαφνικά, βλέπεις ότι όλη σου η ζωή γυρνάει γύρω απ' αυτόν και αναγκαστικά γύρω από το laptop/κινητό σου. Πόσα βράδια πέρασες κάνοντας απλά refresh στη σελίδα του facebook; Εγώ πολλά. Πόσες φορές κατέληξες απλά να χαζεύεις το chat μέχρι να δεις το πράσινο κυκλάκι δίπλα από το όνομα του; Εγώ άπειρες. Πόσα χαστούκια έχεις φάει από τύπους που ήταν online και δεν απάντησαν ή άργησαν υπερβολικά να στείλουν (ενώ ξέραμε ότι ήταν διαθέσιμοι) για να "κολλήσεις"; Εγώ αμέτρητα. Οπότε, αντί να κολλάς με κάποιον, μήπως καταλήγεις να ξεκολλάς;
Άσε που υπάρχει κι ένα ακόμη ενδεχόμενο - το οποίο απευχόμαστε μεν, αλλά υπάρχει δε. Ποιο είναι αυτό; Να έχεις πέσει στον τύπο τον δειλό, τον άνανδρο, τον βολεψάκια της καρδιάς μας που, για να δικαιολογεί κιόλας και το χαρακτηρισμό του, βολεύεται στο texting σας για να παίρνει δοσάρες αυτοπεποίθησης και τελικά δεν κάνει ποτέ το ρημάδι το πρώτο βήμα για ένα ποτό, έναν καφέ, ένα φαγητό, μια βόλτα στην πλατεία τέλος πάντων. Κι όλα αυτά μέχρι να εξαντλήσετε όλα τα πιθανά θέματα συζήτησης και τελικά να γυρίσει να πει "ε δεν κόλλησε τελικά". Ε όχι. Όταν αφήνεις το texting να γίνεται μια μορφή σχέσης (με το κινητό σου) τότε το πράγμα είναι καταδικασμένο να μην κολλήσει παιδιά.
Όσο αναζωογονητικό κι αν είναι το texting, σε βάζει να χαλάς αρκετή από την ενέργεια σου (να γράψεις κάτι αστείο, να ανοίγεις διαρκώς νέα θέματα, να είσαι ευχάριστη/εύστοχη, να συγκρατείς ό,τι σου λέει και να μη ρωτάς τα ίδια και τα ίδια) που θα μπορούσες καλύτερα να τη χρησιμοποιήσεις για να τον κερδίσεις από κοντά, να επικοινωνήσετε και να αποφασίσεις ολοκληρωμένα αν σου κάνει ο άλλος ή όχι. Γιατί να περάσεις ένα μήνα να μιλάς non stop με κάποιον για να συνειδητοποιήσεις ότι πχ δε σου κάνει ο τρόπος που κινείται στο χώρο;
Και τελικά, αν δώσεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ από το texting, τι θα μείνει να πεις και να δείξεις όταν με το καλό βρεθείτε; Μπορεί ο προφορικός σου λόγος να είναι εξίσου εντυπωσιακός με τον γραπτό - που χιλιοσκέφτεσαι την κάθε πρόταση; Η ίδια η τεχνολογία που σας φέρνει κοντά, αυτή η ίδια είναι που σκοτώνει το πράγμα από τη ρίζα και δεν το αφήνει να ανθίσει. Το κοινωνικό μήνυμα αυτού εδώ του άρθρου είναι με μέτρο το texting παιδιά μου. Με μέτρο!
Υ.Γ. Κι όλα αυτά, ενώ περιμένω μήνυμα του.
xx
