Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να ξέρω σήμερα πολύ καλύτερα τι κάνουν οι παλιοί μου συμμαθητές παρά τότε που μοιραζόμασταν την ίδια τάξη. Ξέρω πως είναι εξωτερικά (καμία έκπληξη δηλαδή), ποιες έχουν βάψει μαλλί, ποιοι αδυνάτισαν. Έχω μάθει πως μερικοί πήραν πτυχίο, βλέπω ότι άλλοι δουλεύουν και κάποιοι άλλοι είναι στo εξωτερικό. Και το facebook να είναι καλά γι' αυτό. Α και να τονιστεί πως μια ανάσα πριν τα 24, ε δε μας πήραν και τα χρόνια ώστε να μην μπορώ να τους αναγνωρίσω στο δρόμο - είτε για να τους χαιρετήσω είτε για να τους αποφύγω.
Έχει νόημα το reunion αν δεν έχουν επέλθει δραματικές αλλαγές στη ζωή μας ή στην εμφάνιση μας;
Δεν ξέρω αν πας για να μάθεις από ενδιαφέρον τι κάνει ο καθένας στη ζωή του ή για να συζητήσεις τι δεν έχει κάνει ο τάδε ενώ θα πρεπε, να μάθεις γιατί δεν έγινε σπουδαίος και τρανός ο άλλος, να κουτσομπολέψεις, να ρεφάρεις για το ταπεινό χαμομηλάκι που ήσουν στα θρανία και να κάνεις το κομμάτι σου βρε αδερφέ. Να θυμάσαι πως δε σε παίρνει να το παίξεις κάποιος άλλος απ' αυτό που στ' αλήθεια είσαι, τα άτομα που έχεις απέναντι σου σε ξέρουν από τότε που δεν ήξερες καν να γράφεις το όνομα σου και έκλαιγες όταν έχανες τη γόμα σου (ζητώντας τη μαμά σου).
Τι άτομα θα συναντήσεις στο τυπικό reunion του σχολείου:
Ο αδιάφορος '' γλώσσα έχει και μιλιά δεν έχει'' - και που ήταν στο σχολείο ήταν σαν να μην ήταν. Δε μιλούσε πολύ, δε μιλάει ούτε και τώρα. Κάθεται σε μια γωνίτσα και δεν ακούει καν τι λέτε, απλά κοιτάει. Ε κάπως έτσι ήταν και τα 12 χρόνια στο σχολείο. Όταν λέτε να φύγετε κάπως παίρνει τα πάνω του, σαν να χτύπησε το κουδούνι και θα βιαστεί να πάει για μπάλα.
Ο καλός ο μαθητής - ήταν σε όλα μέσα, στην πλάκα, στη βόλτα, στους βαθμούς και στο διάβασμα. Διάβαζε πολύ, μπορεί να μιλούσε μια στο τόσο την ώρα του μαθήματος και να έπαιρνε την παρατήρηση του από το δάσκαλο/καθηγητή. Πέρασε στη σχολή που ήθελε αλλά δεν θα τον ακούσεις να μιλάει για τον εαυτό του.
Ο ξεχασμένος μαθητής '' άλλαξα σχολείο, σχεδόν δε σας ξέρω'' - έφυγε από νωρίς ή έστω λίγο πριν παγιωθούν οι παρέες, κρατάει μερικές επαφές, αλλά ούτε που τον θυμάστε, ούτε που σας ξέρει. Νιώθει λίγο στην απέξω γιατί οι αναμνήσεις του φτάνουν με το ζόρι μέχρι την τετάρτη δημοτικού. Μπράβο του που ήρθε πάντως (πιθανώς επειδή δεν έχει σχεδόν κανένα στο facebook).
H φλύαρη '' θέλω να πούμε όλα μας τα νέα! ΟΛΑ'' - αλίμονο αν καθήσεις δίπλα της, την έβαψες! Είναι ικανή να μη σ' αφήσει να πάρεις ανάσα. Θα σε ρωτήσει αρχικά κανένα κους κους από το σχολείο '' τότε που έλειπες μια βδομάδα, είχες πάει εκδρομή στη Βενετία όπως είχε ακουστεί;'' , μετά θα περάσει στα επαγγελματικά, μετά στα προσωπικά και όλα με διακοπές φυσικά γιατί θα πετάγεται να λέει τα δικά της. Αν τη δεις στο δρόμο θα φύγεις τρέχοντας, αλλά από κοντά μη σου πω ότι θα φτάσεις στο σημείο να ανταλλάξετε και αριθμό (αν τολμάς κάνε κι αλλιώς!).
Η ίδια κι απαράλλαχτη '' σαν να μην πέρασε μια μέρα'' - ίδιο ντύσιμο, ίδια μαλλιά, ίδιο στιλ. Το ίδιο πρόσωπο που είχε στην πρώτη δημοτικού, ολόιδιο μέχρι σήμερα. Δεν έχει κάτι συνταρακτικό να σου πει, όλα ήρεμα στη ζωή της. Δεν την απασχολεί να ανοιχτεί σε παραπάνω παιδιά, μιας και έχει επιλέξει εδώ και πολλά χρόνια τις παρέες της. Βαριέται να καμαρώσει για τη σχολή, για το πτυχίο, για τη δουλειά της. Αν την ρωτήσεις καλώς, αν όχι δεν τρέχει κάτι. Ναι μάλλον ήρθε με το ζόρι και κοιτάει διακριτικά την ώρα.
Το πλουσιόπαιδο '' ξέρεις ποιος είμαι εγώ;'' - πάλι καλά που είχε φροντίσει ο μπαμπάς με την ήδη στρωμένη δουλειά και τα χρήματα να ρέεουν και έχει κάτι να επιδείξει. Θα δείξει πόσο πλούσιος είναι, θα σας βλέπει σαν μηδενικά (''ακόμη στις σχολές εσείς ε;'') και θα το καταλαβαίνεις τόσο από το ύφος του, όσο και από αυτά που θα λέει. Θα τονίσει ότι την κοπάνησε από τη δουλειά για χάρη σας, θα αναλύσει το επαγγελματικό του προφίλ από τις υποχρεώσεις του, μέχρι τα χρήματα που παίρνει. Όχι στο σχολείο δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Το παιδί που είχες παρεξηγήσει ''εγώ να κάνω παρέα μ' αυτόν; ΠΟΤΕ'' - κι όμως έπρεπε να βρεθείτε στο reunion για να τον συμπαθήσεις, να μετανιώσεις που δεν κάνατε παρέα ποτέ και να τα πείτε λες και βρισκόσασταν για πρώτη φορά αν και γνωρίζεστε σε όλη σας τη ζωή - ναι έχεις πάει και στα πάρτι του επειδή είχε μεγάλο και ωραίο σπίτι. Ίσως και να είναι ο μόνος που θα θελες να ξαναδείς και σ' έκανε να χαρείς στ' αλήθεια που πήγες.
