Οταν  πρόκειται για την μάχη των φύλων εμείς οι άντρες έχουμε να προσάψουμε πολλά σε εσάς τις γυναίκες. Έχουμε όμως και πολλά να παραδεχτούμε ή και να προσάψουμε στον εαυτό μας. Η πιο κοινή παραδοχή είναι ότι είμαστε μονοκύτταροι οργανισμοί, δηλαδή έχουμε τόσο απλή και χωρίς βάθος σκέψη που μια λιμνούλα από βροχή μοιάζει ποταμός ή και πέλαγος. Αυτό μόνο επιβεβαιώνει των γραφομένων το αληθές. Μια ακόμα αλήθεια που βγαίνει από το στόμα μας είναι ότι η φράση γυναικεία φιλία είναι σχήμα οξύμωρο. Κι όταν λέμε φιλία αναφερόμαστε σε αυτό το lifetime.<

Εντάξει, το εφ΄όρου ζωής ίσως είναι υπερβολή, αλλά έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή που ο κάθε άνθρωπος κάνει το ξεκαθάρισμα και αφαιρεί την ήρα από το στάρι. Οι φίλοι, οι κολλητοί μένουν και οι άλλοι δεν φεύγουν, αλλά παίρνουν αυτό που έχει σταθμίσει ότι τους πρέπει. Αυτούς που μένουν τους κρατάμε για να πάμε ως τα γεράματα μαζί τους, εμείς οι άντρες. Εκτός απροόπτου. Οι επαφές μας με φυσική παρουσία μπορεί να περιοριστούν, αλλά κάθε φορά που θα βρισκόμαστε πάντα θα έχουμε κάτι να πούμε, πάντα θα μοιραζόμαστε και πάντα θα νοσταλγούμε άφοβα παρέα.

Με εσάς τις γυναίκες δε ισχύει κάτι τέτοιο. Από κάποιο σημείο της ζωής σας και μετά αναλαμβάνετε τον ρόλο του σκληρού αστυνομικού. Κι αυτό οφείλεται στο ότι έχετε από την φύση σας την τάση όσο περνάει ο καιρός και μεγαλώνετε να κάνετε ένα βήμα πίσω για τον σύντροφό σας και τα παιδιά σας. Δεν είναι ότι σας αναγκάζουμε εμείς ή μια πατριαρχική και φαλλοκρατική κοινωνία. Είναι στο ότι περισσότερο εσείς θέτετε άλλες προτεραιότητες και αποκτάτε σκληρό περίβλημα και τις εσωκλείετε μέσα σας. Γι΄αυτό πολλές γυναίκες έχουν να θυμούνται ως κολλητή μια διαφορετική γυναίκα σε κάθε περίοδο της ζωής τους. Και αυτή είναι συνήθως σύζυγος συναδέλφου ή κολλητού του άντρα.

Όχι γιατί η γυναίκα αυτοπροσδιορίζεται μέσω του συζύγου. Αντιθέτως. Έχει την διάθεση να γίνει ένα μαζί του και να ταυτιστεί με αυτόν και με τα παιδιά τους αν έρθουν. Ο άντρας θα έχει πάντα ένα φρένο σε αυτό και η μασχάλη του θα χωράει κι ένα τρίτο καρπούζι.

Το πιο σημαντικό είναι ότι για εσάς ο σύντροφος γίνεται ο φίλος σας. Και αυτό σας απομακρύνει σταδιακά από τις φίλες που είχατε. Έτσι, όταν επιχειρηθεί μια επανασύνδεση θα πέσει στο κενό γιατί δεν έχετε και την ευκολία να σπάσετε τον πάγο με ένα κοινό έδαφος και να ξεπεραστεί η λογικότατη αμηχανία-βαρεμάρα.

Ίσως γι΄αυτό είναι πολύ συχνό τελευταία να βλέπουμε κοπέλες σε αγοροπαρέες που να δένουν πολύ αρμονικά και να ομολογούν πως περνάνε καλύτερα ανάμεσα σε αγόρια παρά με 4-5 κοπέλες.

Άλλωστε, πάντα ακούμε για άντρες που δεν τους αφήνουν οι γυναίκες τους να πάνε έξω με φίλους και ποτέ το αντίθετο. Ελάτε τώρα που είναι κατασκεύασμα των ανδρών…Μια αλήθεια είναι που ούτε μειώνει κάποιον ούτε τον υποτιμά. Οι γυναίκες επιλέγετε τον δρόμο αυτό, ενώ οι άντρες ως μονοκύτταροι εντυπώνουν αλλιώς και με στερεή θέση μια φιλία.

Θα υπάρχουν πάντα και φωτεινές εξαιρέσεις όπως αυτή...