Είναι άραγε κάποια εξελιγμένη μορφή σχέσης που αδυνατεί να συλλάβει ο εγκέφαλος που σκέφτεται πιο παραδοσιακά; Γίνεστε φίλοι στο facebook, με κάποιο τρόπο ξεκινάτε να μιλάτε και όταν αυτό επαναλαμβάνεται σε καθημερινή βάση, γίνεται με τον καιρό μια μορφή σχέσης. Ερωτική σχέση χωρίς να δεις ποτέ από κοντά το αντικείμενο του πόθου σου, γίνεται;
Το φαντάζομαι κάτι σαν την ταινία «You’ ve got mail» στο πιο εκσυγχρονισμένο του. Από εκεί που κατηγορούμε το σατανικό facebook ότι καταστρέφει σχέσεις - λες και είναι κανένα τέρας που έχει βαλθεί να μας αφήσει όλους στο ράφι, μόνους και έρημους – ήρθε η ώρα να το κατηγορήσουμε για όλες αυτές τις ανούσιες σχέσεις όπου βρίσκεσαι να τα έχεις με κάποιον χωρίς να τον δεις ποτέ από κοντά. Κι όμως συμβαίνει! Βέβαια, σ’ αυτή την περίπτωση ξεκάθαρα δε φταίει το μέσο, φταις εσύ που νομίζεις ότι έχεις ουσιαστική σχέση με … την οθόνη του υπολογιστή σου.
Πολλές σχέσεις ξεκινούν πλέον από το facebook ή τυχαίνει άτομα να έρχονται πιο κοντά συνομιλώντας και να καταλήγουν σε σχέση ή να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους ή έστω να σπάνε τον πάγο με μικρά και μελετημένα βήματα. Δεχόμαστε ότι μια σχέση στις μέρες μας μπορεί να ξεκινήσει από το facebook, αλλά όταν παραμένει εκεί και δεν εξελίσσεται, όχι μόνο δεν είναι σχέση, είναι χάσιμο χρόνου και τρομακτική ένδειξη μοναξιάς. Σχέση είναι να μοιράζεσαι με τον άλλο στιγμές, όχι απλά να πέφτουν βροχή τα likes και τα comments.
Δεν ξέρω αν στ’ αλήθεια μπορείς να ερωτευτείς κάποιον αποκλειστικά και μόνο με βάση τον εαυτό που προβάλει στα social media γιατί εκεί σαφώς και επιλέγουμε ποια στοιχεία μας θα αναδείξουμε και ποια θα κρατήσουμε καλά κρυμμένα. Δε δείχνουμε τίποτα πέρα από το εξιδανικευμένο είδωλο μας. Υπό αυτές τις συνθήκες «ερωτεύεσαι» την τελειοποιημένη εικόνα του συνομιλητή σου, που θα περάσει από photoshop κάθε φωτογραφία, θα σου πετάει ΤΙΣ ατακάρες όταν μιλάτε γιατί έχει το χρόνο του να τις σκεφτεί (ενδεχομένως και να τις googlάρει), θα γίνεται ο χαμός στον τοίχο του από φίλους - άρα είναι δημοφιλής και η ψυχή της παρέας θα σκέφτεσαι εύλογα εσύ, ταξίδια από εδώ, ποτά και βόλτες από κει … ναι μια ανέμελη φιγούρα που αν δεν την ζήσεις στην καθημερινότητα της και δεν την ακουμπήσεις, δε θα τη γνωρίσεις ποτέ μα ποτέ πραγματικά.
