Με λένε Εύα και είμαι 17 ετών. Έχω χωρίσει με το αγόρι μου εδώ και ένα μήνα. Είχαμε κάτι σαν ελεύθερη σχέση, γιατί έλεγε ότι δεν του αρέσουν οι δεσμεύσεις. Το διαλύσαμε ξαφνικά και τόσο εγώ όσο και οι φίλοι μου πιστεύουμε ότι το έκανε για να μπορεί να την πέφτει άνετα σε μία άλλη κοπέλα, η οποία τον φτύνει... (Αυτός βέβαια δε το παραδέχεται). 

Όσο ήμασταν μαζί, έστω και σε μια τέτοιου είδους "σχέση", ήθελε συνεχώς να με κάνει να ζηλεύω και να τρέχω από πίσω του, κάτι που όντως συνέβαινε συνεχώς, με αποτέλεσμα να γίνομαι υστερική. Όλοι όσοι το γνώριζαν, προσπαθούσαν να με κάνουν να ξεκολλήσω, γιατί έλεγαν πως δεν μου άξιζε. Τώρα λοιπόν που τον φτύνει η άλλη, έρχεται και κολλάει σε εμένα, μου στέλνει μηνύματα που λένε ότι θέλει να είμαστε φίλοι και ότι θέλει να μαθαίνει νέα μου.

Το θέμα είναι ότι εγώ δεν τον έχω προφανώς ξεπεράσει και τον θέλω ακόμα και δε μπορώ να ξεκολλήσω.. Δεν ξέρω τι να κάνω… Να του πω τι ακριβώς νιώθω για εκείνον και να του ζητήσω αν θέλει να ξεκινήσουμε ξανά, αλλά σοβαρά αυτή τη φορά ή να προσπαθήσω να τον ξεχάσω;

------------------------------------------------------

Πριν σου πω την άποψή μου και απάντησή μου στο δίλημμά σου (που μεταξύ μας, νομίζω ότι την απάντηση και την ξέρεις και την έχεις δώσει στον εαυτό σου), θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή σχετικά με την «ελεύθερη σχέση». Πρώτα από όλα, έχει αρκετά κοινά με την … ελεύθερη πτώση. Στην αρχή, μοιάζει εύκολη, εκ του ασφαλούς και όμως, τις περισσότερες φορές τα συναισθήματα που δημιουργούνται, ακόμα και σε τέτοιες «free” καταστάσεις, σε λίγο χρονικό διάστημα την κάνουν να δείχνει δύσκολη και όχι μόνο. Κάτι αντίστοιχο λοιπόν, συνέβη και με σένα. Σωστά; (Αυτό θα ήθελα να το σκεφτείς). Τώρα, όσον αφορά την απόφασή σου; Σου το έγραψα και στην αρχή. Και την ξέρεις και την έχεις πάρει. Κατά τη γνώμη μου, ακριβώς επειδή τον θες πολύ, θα επιλέξεις να τον διεκδικήσεις, αν και γνωρίζεις το κόστος. Αν πάλι, θες τη δική μου γνώμη, τότε θα σου πω ότι στη θέση σου, θα επέλεγα να απομακρυνθώ και να βρω μια άλλη περίπτωση που θα ήταν πιο υγιής, δεν θα με έκανε υστερική, όπως εκείνος εσένα και δεν θα μου έβαζε όρους, όρια και προυποθέσεις. Άλλά, όλα αυτά, αν ήμουν στη θέση σου και εδώ μιλάμε για τη δική σου… Να είσαι καλά. YOLO!!!

Η στήλη YOLO ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ είναι εδώ για σένα! Μοιράσου μαζί μας τις απορίες σου, τις αγωνίες σου και μη διστάσεις να μας πεις την ιστορία σου! Είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε και να βρούμε μαζί τη λύση… Τι φίλες είμαστε!

Στείλε τώρα το μήνυμά σου κάνοντας κλικ στο "Πες τα μας όλα, είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε" (ακριβώς από κάτω) και θα ανακαλύψεις ότι κανένα πρόβλημα δεν μένει άλυτο, άσε που γλιτώνεις και το βάρος του, γιατί το μοιράζεσαι μαζί μας!!! Και πού ξέρεις, ίσως σου δώσουμε καμια καλή ιδέα... Δεν υποσχόμαστε τίποτα αλλά να ξέρεις, θα βάλουμε τα δυνατά μας!