Στις περισσότερες σχέσεις υπάρχουν μερικές κόκκινες σημαίες που δείχνουν ότι κάτι δεν πάει και τόσο ρόδινα: όπως για παράδειγμα, το να μη συμφωνείτε στα πολιτικά ή να μη σε συμπαθεί ιδιαίτερα η μητέρα του ή απλά να μην τον χωνεύουν οι φίλοι σου ή να μην τα βρίσκετε στο που θα πάτε, που θα βγείτε, που θα φάτε ή, ακόμη χειρότερα, να μη σέβεται τις μουσικές σου επιλογές. Και, δηλαδή, τι κάνει ακριβώς; Χλευάζει την Katy Perry και την Lana del Rey; *ντροπή*
Και βασικά πως γίνεται να σου λέει κάποιος ποια μουσική θα σε εκφράζει και ποια όχι; Και ποια πρέπει να απολαμβάνεις ν' ακούς και ποια όχι; Και σε ποιους ρυθμούς θα λικνιστείς και σε ποιούς όχι; Ε αρκετά ως εδώ.
Γιατί να σταματήσεις να βγαίνεις με κάποιον που δε σέβεται τη μουσική που ακούς; Μα γιατί πολύ απλά δε σε καταλαβαίνει. Και, κυρίως, κάποιος που θέλει να σε κάνει να νιώσεις άσχημα/τύψεις κι ενοχές/ν' ανοίξει η γη να σε καταπιεί επειδή ακούς ένα συγκεκριμένο είδος, δε θα μπορέσει ποτέ να σεβαστεί ούτε άλλες, βαθύτερες ανάγκες και πιο σημαντικές επιλογές. Κι όπως υποτιμάει το γούστο σου στη μουσική, είναι εξίσου πανέτοιμος να υποτιμήσει την καριέρα, τις σπουδές, τον κύκλο σου, τα χόμπι σου κι εσένα ολάκερη με λίγα λόγια.
Το πιο σημαντικό απ' όλα όμως είναι αυτό: στη μουσική δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, γιατί ο καθένας επιλέγει αυτό που τον εκφράζει καλύτερα και όχι απαραίτητα αυτό που θεωρείται αποδεκτό - λόγω μόδας, συγκυριών, αστερισμών.
Που πρέπει να στραφείς; Σε κάποιον που θα χρησιμοποιεί το αγαπημένο σου τραγούδι για να σε καταλάβει, να πιάσει τον τρόπο που σκέφτεσαι και να "διαβάσει" μερικές πλευρές της προσωπικότητάς σου. Έτσι ναι, να το δεχτώ.
Τώρα βάλε Madonna, δυνάμωσε το και χόρεψε με την ψυχή σου!
xx
