Τα έχω βαρεθεί. Και την αναμονή τους και τον κόσμο που σπρώχνει και τον καθένα που μιλάει στο τηλέφωνο ανενόχλητος λες και δε βρίσκονται τόσα άτομα γύρω του. Κι όταν κάνει ζέστη, το περιβάλλον του λεωφορείου ή του μετρό γίνεται απλά αφόρητο. Κάπου εδώ μετανιώνεις που δεν έχεις ένα αυτοκίνητο, ένα ποδήλατο, έστω ένα διαστημόπλοιο να κάνεις κι εσύ τη δουλειά σου. Γράφω με πόνο καρδιάς τα παρακάτω και σίγουρα είναι οι δικές μου αλήθειες για κάθε φορά που μπαίνω στα μέσα:
1. Η μέρα σου θα φτιάξει αν βρεις θέση στο λεωφορείο. Ο κόσμος τότε μοιάζει πιο όμορφος, εκτιμάς την άνοιξη και τις μικροχαρές της ζωής, νιώθεις πραγματικά τυχερή, ακόμη κι αν σε πατήσει η διπλανή σου χωρίς καμία συγγνώμη, δε θα την πάρει και θα τη σηκώσει - είσαι ήρεμη και ευγενική με όλους.
2. Όταν χάνεις το μετρό (υπόθεση το πολύ 4 λεπτών για να έρθει το επόμενο) κάνεις λες και χάνεις χρόνια από τη ζωή σου. Κάπως έτσι , νομίζεις ότι χάνεις καμιά ώρα, ενώ πρόκειται για ελάχιστα λεπτά. Τότε αρχίζεις και κάνεις σενάρια ''αν είχα ήδη εισιτήριο και δεν πήγαινα να βγάλω, θα το είχα προλάβει'', ''αν δεν είχα βοηθήσει εκείνη τη γιαγιά στις σκάλες, τώρα δε θα περίμενα εδώ'' και πόσα ακόμη αν.
3. Όλοι οι συνεπιβάτες φαίνονται επίδοξοι κλέφτες. Μη σου πω και τρομοκράτες, μετά τα τελευταία γεγονότα. Κάθε φορά που μπαίνει κάποιος με σακούλα, τον κοιτάς καλά καλά. Παίρνεις τις αποστάσεις σου, αγκαλιάζεις τα πράγματα σου, τσεκάρεις κάθε 2' αν έχεις ακόμη το κινητό σου.
4. Παρακαλάς να μην μπει κάποιος μεγαλύτερης ηλικίας και χρειαστεί να δώσεις τη θέση σου. Κοίτα, ξέρω ότι θα το αρνηθείς. Ξέρω κιόλας όμως ότι σου συμβαίνει, όπως άλλο τόσο συμβαίνει και σε μένα. Κάπου εδώ θα ήθελα να καταγγείλω αυτό το σκεπτικό που έχουν όλοι στα μέσα, δηλαδή εμείς οι πιο νέες δε θα σταυρώσουμε καμία θέση;
5. Φοράς ακουστικά ακόμη κι αν δεν ακούς τίποτα, προκειμένου να μη σου πιάσει κανείς κουβέντα. Μην το αρνείσαι κι αυτό, δεν είσαι η μόνη που το κάνει. Α κι όταν ακούς μουσική, βγάζεις το ένα ακουστικό μια στο τόσο για να τσεκάρεις ότι η μουσική σου δεν ακούγεται πιο δυνατά από το επιθυμητό - δε θες να ξέρει όλο το λεωφορείο ότι ακούς Σταν (no offence ε).
xx