Σου αρέσει καιρό τώρα και εύχεσαι να του αρέσεις κι εσύ. Δεν μπορείς να κάνεις καμία κίνηση όμως ή να πετάξεις καμιά σπόντα γιατί δε θέλεις με τίποτα να βάλεις στον παραμικρό κίνδυνο τη φιλία σας - έχεις τα δίκια σου κι εσύ.

Πιστεύεις ότι έχεις δείξει το πώς νιώθεις όσο πιο διακριτικά μπορείς, εξάλλου κάποιος που σε θέλει τα πιάνει με τη μία αυτά - ορίστε, κάτι τέτοια σκέφτεσαι τώρα και απελπίζεσαι.

Εκείνος βρίσκεται σταθερά στην κοσμάρα του. Που και που σε ρωτάει αν παίζει τίποτα με κανέναν άλλο, εσύ θες να το μεταφράσεις ως ψάρεμα, ως ρίχνω-άδεια-για-να-πιάσω-γεμάτα, αλλά από την άλλη, κι αν είναι απλό ενδιαφέρον;

Όταν σου ζητάει να βρεθείτε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, σου φαίνεται πολύ περίεργο. Σκέφτεσαι μήπως δεν ξέρει καν τι μέρα είναι, όπως και να χει όμως ντύνεσαι, στολίζεσαι και πηγαίνεις.

Σε λούζει κρύος ιδρώτας όταν ο τύπος ανοίγει την πόρτα και βλέπεις τους φίλους του να αχνοφαίνονται κάπου στο βάθος - καταραμένη friend zone! Δε φεύγεις όμως για να μην κινήσεις υποψίες - και καλά κάνεις φίλη μου.

Δε βρίσκεσαι απλά στη friend zone, είσαι ο ορισμός της. Έχεις μουτρώσει, η διάθεση σου έχει πέσει στα πατώματα και δεν μπορείς καν να ακούσεις τι λένε για να πιάσεις τα αστεία τους, εσύ απλά ακους τη μικρή φωνή μέσα σου που σε κατσαδιάζει γι' ακόμη μια φορά.

Όταν όλοι φεύγουν, σου λέει να κάτσεις λίγο ακόμη για καμιά μπύρα και ταινία. Άσε με να μαντέψω, παίρνεις λίγο τα πάνω σου σ' αυτό το σημείο.

Κάθεσαι δίπλα του στον καναπέ για ταινία όπως και άλλες τόσες φορές στο παρελθόν και μέσα σου νιώθεις να σκάνε πυροτεχνήματα. Κάθε λεπτό που περνάει, η καρδιά σου χτυπάει όλο και πιο δυνατά - νομίζεις ότι θα την ακούσει κι αυτός στο τέλος.

Προκειμένου να κάνεις αυτή την ηρωική έξοδο από την friend zone, τον πλησιάζεις δειλά δειλά, ακουμπάς το κεφάλι σου πάνω του, τύπου αράζω-πάνω-στο-φίλο-μου. Περιμένεις να κόψεις αντιδράσεις.

Νομίζεις ότι δείχνεις πολύ πολύ άνετη, στην ουσία όμως είσαι κάπως έτσι και χειρότερα:

Έχει βγάλει την ταινία που βλέπετε και το έχει γυρίσει σ' έναν αγώνα μπάσκετ, εσύ ούτε που το έχεις πάρει χαμπάρι. Σκέφτεσαι τη φιλία σας από την αρχή της μέχρι και σήμερα, ψάχνοντας να βρεις σημάδια ότι μπορεί να σε βλέπει ως κάτι παραπάνω από φίλη.

Θυμάσαι όλα τα κοπλιμέντα που σου έκανε, τα οποία και υπερανάλυσες με τις ώρες με τις φίλες σου.

Κάπου εκεί θυμάσαι πως φλέρταρε με άλλες... Χμμμ, μπα, καμία σχέση.

Γι' αυτό και απελπίζεσαι ξανά.

Το χειρότερο απ' όλα είναι που δεν μπορείς να του μιλήσεις ανοιχτά γι' αυτό που νιώθεις, ενώ μέσα σου ξέρεις ότι θα κάνατε το τέλειο ζευγάρι εσείς οι δυο.

Σε ρωτάει αν θέλεις άλλη μια μπύρα και του απαντάς ναι, στην ουσία όμως θέλεις να του φωνάξεις αυτό:

Μέχρι να το σκεφτείς καλά καλά, το ξεστομίζεις. Εκείνος - ο αλήτης - γελάει λες και άκουσε το πιο πετυχημένο ανέκδοτο.

Η προσπάθεια σου να βγεις με χάρη και τσαχπινιά από τη friend zone, απέτυχε πλήρως. 

Επιστρέφει με την μπύρα σου στο χέρι και γελάει ακόμη λέγοντας σου ταυτόχρονα ότι έχεις πλάκα. Εσύ μένεις να τον κοιτάς κάπως έτσι:

Το παίρνεις απόφαση ότι σήμερα τελικά δεν είναι η μέρα που θα αλλάξουν τα πάντα, κάθεσαι πιο χαλαρά στον καναπέ και προτιμάς να μη σκεφτείς τίποτα άλλο.

Όπως και να χει, μια ακόμη προσπάθεια για να βγεις από τη friend zone αξίζει. Ίσως στο μέλλον. Τι λες;

xx