Και άντε πες ότι η φάση με τις πεταλούδες στο στομάχι περνάει, τα φτιάχνετε, περνάει καιρός και κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να μιλήσετε για το παρελθόν σας. Πέρα από περιέργεια για το τι-στο-καλό-έκανε-πριν-από-σένα, δε γίνεται να αγνοείς βασικά πράγματα γι' αυτόν, όπως για παράδειγμα, τι εμπειρία έχει ο άλλος από σχέσεις, πόσο σταθερός είναι και πολλά άλλα. 

Φυσικά, αυτή η αμήχανη κουβεντούλα για το παρελθόν δεν είναι στα must της σχέσης, δεν σημαίνει ότι χωρίς αυτή δεν μπορείτε να είστε μαζί ας πούμε.Ούτε καν, μια χαρά θα είστε και χωρίς να τα πείτε. Αν όμως - λέμε ΑΝ - αποφασίσετε να ανοίξετε τέτοια θέματα, να ξέρεις θα είναι ζόρικο, δυσάρεστο και μπορεί οι πληροφορίες που θα σου δώσει να κολλήσουν σαν τσίχλα στο μυαλό σου. 

1. Σκέψου πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να τα πείτε αυτά. Δυο επιλογές μου ήρθαν αμέσως στο μυαλό, η ώριμη είναι να καθήσετε, να πείτε ό,τι έχετε να πείτε και να υποσχεθείτε ότι δε θα ανοίξετε ξανά αυτό το θέμα (αν και δύσκολο το κόβω). Η δεύτερη επιλογή είναι κάθε φορά που το φέρνει η κουβέντα να λες κάτι για το παρελθόν σου. Μην πέσεις στην παγίδα Αχ μακαρόνια με σάλτσα, το αγαπημένο φαγητό του πρώην μου, αλλά αν ρε παιδί μου σε ρωτήσει με ποιον πήγες Σαντορίνη, ε τι, ψέμματα να πεις;

Η κατάλληλη στιγμή για να πείτε τα παλιά σας, πιστεύω ότι είναι όταν θα νιώθετε άνετα μεταξύ σας, αλλά και όταν θα αγχώνεσαι για το τι πρέπει να πεις ή όχι στη σχέση σου, βλέπε παράδειγμα Σαντορίνης.

Αν το αγόρι σου δε θέλει να κάνει αυτή την κουβέντα, είτε επειδή δεν αντέχει να ακούσει τα δικά σου (ζήλεια το λένε στο χωριό μου) είτε για να μη χρειαστεί να πει τα δικά του, καλό θα ήταν να μιλήσετε γι΄αυτά που νιώθει, το δισταγμό του να μοιραστεί και να ακούσει πράγματα και να ξεκινήσετε το χτίσιμο (τώρα είμαστε στα θεμέλια) μιας σχέσης εμπιστοσύνης και κατανόησης. Επίσης, ο φόβος του μήπως οι δικές σου εμπειρίες ξεπερνάνε τις δικές του (όχι ότι θα τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε), ίσως να τον εμποδίζει να σου ανοιχτεί, αλλά μην περιμένεις να στο παραδεχτεί κιόλας. Όπως και να χει, μην ξεκινήσετε καμία κουβέντα, αν δε νιώθετε και οι δύο εντάξει μ' αυτό.

2. Βάλε και όρους, αν χρειαστεί. Το να αρχίσεις να λες για τα παλιά κρύβει ένα σημαντικό κίνδυνο, να ξεφύγεις και να πεις περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε (και θα ήθελε και ο άλλος να ακούσει). Γι' αυτό αποφασίστε εξαρχής σε τι χωράφια δε θέλετε να μπείτε. Αποφύγετε να μιλήσετε για αριθμούς, να μην κάνετε ερωτήσεις αν δεν είστε απόλυτα προετοιμασμένοι για την απάντηση και να θυμάστε ότι το παρελθόν κάποιου δεν είναι πάντα ενδεικτικό.

3. Να είστε ειλικρινείς, μιας και δε σας αναγκάζει κανείς να κάνετε αυτή τη κουβέντα.Εξάλλου, η αλήθεια κάποια στιγμή θα βγει στην επιφάνεια. Αν δε νιώθεις την άνεση να πεις αλήθειες, ίσως ντρέπεσαι για κάτι ή για κάποιο άτομο του παρελθόντος σου και καλύτερα να το λύσεις πριν την κουβέντα αυτό. Κι αν σε ρωτήσει κάτι που δε θες να μοιραστείς, μπορείς απλά να το πεις, όχι να μην πεις την αλήθεια!

Να κρατήσεις και μερικά για τον εαυτό σου. Λεπτομέρειες, αναμνήσεις, ωραίες στιγμές. Δε χρειάζεται να αναλύσεις την έκπληξη που σου έκανε ο Τάκης στα γενέθλια σου, ούτε εκείνο το ρομαντικό δείπνο που σου μαγείρεψε ο Τάσος και φυσικά πρόσεξε μην πεις και αυτό που λες στις φίλες σου κανένας άλλος άντρας δε μου μαγείρεψε καλύτερα από τότε. Όσες εμπειρίες και άπειρες στιγμές γέλιου είχες με τον πρώην σου, μην τις μοιραστείς.