Μπορεί όλος ο κόσμος να χαίρεται επηρεασμένος από το γιορτινό κλίμα, αλλά υπάρχει και αυτή η δακτυλοδεικτούμενη μειονότητα που την ρίχνουν πολύ οι γιορτές - περισσότερο από το να πέσει κάποια αργία σε Σάββατο ή Κυριακή. Τόσο πολύ!
Δεν έχω καταλάβει ακόμη πως καθιερώθηκε ξαφνικά να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά – αυτές οι 2 μερούλες δηλαδή- 2 ολόκληρους μήνες πριν.
Τα ραδιόφωνα αρχίζουν τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια από αρχές Νοέμβρη (η χαρά της Mariah Carey), στα social media ξεκινάει το κλασικό countdown για τις γιορτές από μέσα Νοεμβρίου – ναι είναι λίιιιγο πιο ελαστικοί εκεί – η μαμά σου σε ζαλίζει να στολίσετε δέντρο (άντε συναρμολόγησε το, άντε στόλισε το, και το χειρότερο .. άντε ξέμπλεξε τα φωτάκια),βλέπεις υπερβολικά στολισμένα σπίτια σε κάθε γειτονιά και οι φίλοι σου ψάχνονται από τώρα να κλείσουν τραπέζι για την παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Ε αναγκαστικά μετά θα προβληματιστείς για το τι θα βάλεις, πότε θα το πάρεις, με τι παπούτσια θα το ταιριάξεις, πώς θα καταφέρεις να λείψεις από τη δουλειά, πότε θα βρεις ραντεβού για να φτιάξεις νύχια – μαλλιά, αν θα σου στείλει ο Γιώργος μήνυμα στην αλλαγή του χρόνου και πως θα αντιμετωπίσεις το σόι σου που θα σε κοιτάει με μισό μάτι μιας και θα την κοπανήσεις λίγο μετά τις 12 ("αχ αυτή η νέα γενιά").
Αν και νομίζω ότι το χειρότερο απ' όλα θα είναι με διαφορά ο καταναγκασμός για να κανονίσεις κάτι ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ για την Πρωτοχρονιά – λες και αν κάτσεις σπιτάκι ο Αγ. Βασίλης θα ντραπεί να περάσει!
