Την μερασμένη Δευτέρα το βράδυ η εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη στο Mega είχε θέμα τις εξελίξεις στον χώρο της παιδείας και τις μαθητικές καταλήψεις και κινητοποιήσεις καθηγητών για το νέο σύστημα εξετάσεων και πολλά περισσότερα κάτω από το χαλάκι. Στην οθόνη εμφανίστηκε η Ιωάννα Στασινού. Μια 16-17χρονη κοπέλα που συμμετέχει ενεργά στις καταλήψεις. Το πρόσωπο της έγινε viral για μια φράση που είπε περί Χούντας. Μια άστοχη δήλωση που είναι όμως η μοναδική στιγμή ανωριμότητας σε ένα ώριμο κορίτσι.
Η Ιωάννα βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών εξαιτίας αυτής της φράσης. Ο λόγος που την θεωρώ άστοχη είναι γιατί δεν μου αρέσει αυτή η προσπάθεια παραλληλισμού των εποχών εν γένει, ως ένας τρόπος για να αντιληφθεί το μυαλό καλύτερα μια κατάσταση περισσότερο, παρά ως περιγραφή της αλήθειας.
Διαβάζοντας τη συνέντευξη της Ιωάννας στο popaganda.gr μπορώ να πω μόνο ότι νιώθω μεγάλη αισιοδοξία και ελπίδα για τα παιδιά της γενιάς της, αρκεί να μην στρατευτούν, να μην τα προσελκύσει μια κομματική διαλεκτική και να παραμείνει το μυαλό τους τόσο ελεύθερο όσο αυτό της Ιωάννας, που είναι εμφανής η διαφορά της εικόνας που σου βγάζει στο διαδικτυακό μέσο σε σχέση με την τηλεόραση, σε μια εκπομπή που επιδέχεται μιας πιθηκίζουσας ατμόσφαιρας, των ντεσιμπέλ, της γκαρίδας και των ακαταλαβίστικων διαλόγων.
«Δεν είναι οτι δεν μπορούν να το αποκωδικοποιήσουν, είναι οτι δεν θέλουν. Δεν μπορούν να σκεφτούν πως υπάρχει μια νεολαία που είναι θυμωμένη, που δεν είναι εγκλωβισμένη στο δικό της συμφέρον, που δεν είναι σαν κι αυτούς. Εμείς ενδιαφερόμαστε και για τον διπλανό μας και για τα αιτήματά του χωρίς αποκλειστικά να περνάμε ακριβώς τα ίδια. Πραγματικά δεν μας έχουν μείνει αντοχές. Θα πάμε στην τρίτη λυκείου με προβλήματα υγείας, υπάρχουν ένα σωρό μαθητές που πέρυσι τρέχανε σε γιατρούς γιατί δεν ήταν καλά απο την συσσώρευση άγχους. Δεν αντέχουμε ψυχολογικά και οικονομικά και τελικά τι θα μας μείνει απο την εφηβεία μας, οι δώδεκα ώρες σχολείου-φροντιστηρίου και οι άλλες τόσες ώρες διαβάσματος; Γιατί να μη μας μείνουν οι εφηβικές βόλτες, οι έρωτες και η πραγματική επικοινωνία; Αυτό είναι το ερώτημα που θέλουμε να θέσουμε στην κοινωνία και σε κάθε γονιό, μαθητή και όσους δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί κάνουμε καταλήψεις και είμαστε στους δρόμους και δεν συμβιβαζόμαστε».
Τα παραπάνω είναι μόνο ένα δείγμα της ωριμότητας που την διακρίνει και συμπυκνώνει τις ανησυχίες της γενιάς της. Γιατί παίρνει κάποιος την απόφαση να στερήσει από τα παιδιά να ζουν έντονα και την εξωσχολική τους ζωή και τους κλείνει μέσα σε βιβλία που δεν θα τα αγαπήσουν γιατί ακριβώς τους χώνει κάποιος το κεφάλι μέσα. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα καίνε στο τέλος της σχολικής χρονιάς…
Το μήνυμα της Ιωάννας προς την κοινωνία και την πολιτική δεν γνωρίζω αν θα εισακουστεί. Προς τους συμμαθητές της όμως πρέπει.
Ερωτευτείτε, γελάστε, κάντε χαζομάρες, κάντε πολλά λάθη, όσο περισσότερα μπορείτε, μάθετε από αυτά. Άλλωστε, γι΄αυτό έγιναν τα 16 και τα 17 και τα 18 και τα 20 plus μην σας πω.
