Και θα ξεκινήσω από την ιστορία.
Η 23χρονη Τζέσι έχει ήδη δυο γιούς 20 και 6 μηνών. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της ορκωμοσίας της, το μωρό της πείνασε και εκείνη το θήλασε.
Με την άδεια της, το Πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούσε (University of the Sunshine Coast) ανέβασε στο Facebook τη φωτογραφία και εκείνη δηλώνει έκπληκτη από τον ενθουσιασμό των χρηστών.
"Δεν περίμενα ότι θα προκαλούσε τέτοια τρέλα. Σκέφτηκα, ότι καλό θα ήταν αν έπαιρνα 100 likes αλλά τελικά το πράγμα ξέφυγε τελείως! Κάποιοι μου γράφουν ότι αναρωτιούνταν αν θα μπορούσαν να καταφέρουν να φοιτήσουν σε πανεπιστήμιο, παράλληλα με την οικογένεια και ότι τους βοήθησα να αποφασίσουν" δήλωσε η Τζέσι στο ABC.
Η απόφοιτος πλέον του τμήματος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, δήλωσε ότι αυτό που ήθελε να δείξει ήταν ότι οι γυναίκες δεν χρειάζεται να επιλέξουν καριέρα ή οικογένεια. Μπορούν να καταφέρουν και τα δύο.
Και εγώ δεν ενθουσιάστηκα με τη φωτογραφία.
Φυσικά και δεν με ενόχλησε. Πώς θα γινόταν κάτι τέτοιο άλλωστε; Αλλά δεν με συγκλόνισε και κυρίως δεν με έπεισε.
Δεν με έπεισε γιατί δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το αν οι νεαρές φοιτήτριες της χώρας μας θα μπορούσαν να σπουδάζουν και παράλληλα να αναλάβουν μόνες τους το τεράστιο έργο της ανατροφής ενός μικρού ανθρώπου. Ενός παιδιού. Και ξέρετε σε ποια περίπτωση θα μπορούσε;
Ίσως να μπορούσε μια 20χρονη κοπελίτσα που σπουδάζει, να γεννήσει δυο παιδιά και να τα θηλάσει στην ορκωμοσία της, αν είχε την αμέριστη βοήθεια των γονιών της. Αν οι γονείς της φρόντιζαν το μωρό όταν εκείνη διάβαζε για τις εξεταστικές της, όταν εκείνη έλειπε για την παρακολούθηση των διαλέξεων του τμήματος της, όταν έτρεχε από τη μια συνέντευξη στην άλλη με σκοπό να κερδίσει μια θέση εργασίας που αν ήταν τυχερή θα κέρδιζε και ένα μικρό ποσό.
Με άλλα λόγια, μια καθημερινή φοιτήτρια στην Ελλάδα της κρίσης θα μπορούσε να είναι περήφανη και άξια 20+ χρονη μητέρα, αν οι γονείς της δέχονταν να αναθρέψουν παιδιά για άλλη μια φορά.
Εναλλακτικά, θα μπορούσε να έχει η ίδια σημαντικότατη οικονομική άνεση, πολύ ελεύθερο χρόνο και ίσως τον σύντροφο της ώστε να μεγαλώσει το μωρό της όπως του αξίζει.
Τι να πω, ίσως αν δεν έχει ούτε τη βοήθεια των γονιών της, ούτε έναν μισθό, ούτε σύντροφο, ούτε ελεύθερο χρόνο να καταφέρει και πάλι να ανταποκριθεί στον πάρα πολύ δύσκολο ρόλο της μητέρας. Ναι, αν είναι ηρωίδα της ζωής μπορεί. Εγώ δεν είμαι. Γι αυτό και δεν ενθουσιάστηκα με την είδηση. Και για να είμαι 100% ειλικρινής, δεν ένιωσα ούτε θαυμασμό. Μόνο στοργή για το μωράκι. Αυτό και τίποτα παραπάνω.
