Μεταξύ μας τώρα, εμείς οι γυναίκες έχουμε την τάση να ταυτίζουμε εσώρουχα με καταστάσεις, ατυχίες, πρόσωπα, ημέρες, επετείους, εθνικές εορτές. Καλά, εντάξει το παρατράβηξα λίγο, αλλά η αλήθεια σε γενικές γραμμές είναι αυτή. Άλλο είναι το εσώρουχο που θα σε συνοδεύσει στο πρώτο ραντεβού, άλλο στο δεύτερο, άλλο στο τρίτο. Άλλο είναι το εσώρουχο της περιόδου (oh yeah), άλλο αυτό που θα σημάνει το τέλος του κύκλου σου, άλλο αυτό που θα φορέσεις για να πας στο γυμναστήριο. Το εσώρουχο, παιδιά, δεν είναι παίξε γέλασε. Κι εσύ που παίρνεις το συγκεκριμένο θέμα στα σοβαρά (όπως κι εγώ) μπορείς να καταλάβεις όλα αυτά που συμβαίνουν με τα εσώρουχα σου:
1. Αρχικά, δεν καθαρίζονται πάντα 100% (και προφανώς η στραβή θα τύχει στα πιο αγαπημένα σου). Τι θα πει αυτό; Λίγο να μην προσέξεις κατά τη διάρκεια της περιόδου και το αγαπημένο σου εσώρουχο έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη - if you know what I mean.
2. Το εσώρουχο δε θα ταιριάξει ποτέ, ΠΟΤΕ, με το σουτιέν σου. Εκτός κι αν είσαι σετ, οπότε δε μετράει. Σε γενικές γραμμές πάντως, τα χρώματα δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, δεν υπάρχει η παραμικρή αρμονία,γενικώς καμία συνοχή κάτω από τα ρούχα σου.
3. Η πρώτη - μικροσκοπική - τρύπα που θα σχηματιστεί, σημαίνει και το τέλος τους. Κι ας ήταν ένα από τα αγαπημένα σου, κι ας στο χάρισε ο Νίκος στην πρώτη σας επέτειο, κι ας το είχες φορέσει την πρώτη φορά που έκανες σεξ με το Δημήτρη. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει (= να το πετάξεις). Εναλλακτικά, μπορείς απλά να μάθεις να ράβεις.
4. Όλες έχουμε ζήσει κι αυτή την ντροπή όταν αυτός που μας αρέσει μας πετυχαίνει σε μια μέρα με "εσώρουχα τύπου Disney", γιατί όσο και να μεγαλώσεις, στην ψυχή (και στο εσώρουχο) θα είσαι για πάντα παιδί. Αυτό σημαίνει ή ότι δεν είχες σκοπό να τον δεις ή ότι απλά δεν περίμενες να προχωρήσετε. Πόσο awkward πάντως που στην επίμαχη στιγμή ο τύπος βάζει τα γέλια, σχεδόν δακρύζει, χτυπιέται στα πατώματα και εσένα σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι (όχι σε μένα, σε μια φίλη μου έχει συμβεί).
5. Αυτά που σου αρέσουν και τα ονειρεύεσαι πάνω σου, κοστίζουν απλά μια περιουσία. Αλήθεια, αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Γιατί ένα τόσο μικρό κομμάτι ύφασμα να κοστίζει τόσο πολύ; Και γιατί όσο πιο μικρό, τόσο πιο ακριβό; Ας μας λύσει κάποιος αυτή την απορία τέλος πάντων!
6. Και είναι και κάτι εσώρουχα που πλένονται μόνο στο χέρι. ΜΟΝΟ. Τότε, απλά βαριέσαι να τα πλένεις, οπότε απλά αποφεύγεις να τα φοράς και βρίσκονται για χρόνια, χωμένα στον πάτο του συρταριού. Πεταμένα λεφτά με λίγα λόγια!
7. 11 στις 10 φορές (!) αναγκάζεσαι να αλλάξεις ολόκληρο το ντύσιμο σου γιατί πολύ απλά το εσώρουχο που ήθελες να φορέσεις βρίσκεται για πλύσιμο. Τι εννοείς έχεις μόνο ένα μπεζ εσώρουχo; Άντε τώρα να αλλάξεις παντελόνι γιατί προφανώς δε θέλεις να βάλεις λευκό παντελόνι με μαύρο εσώρουχο - ντροπή, θα φαίνεται.
8. Στις δύσκολες ημέρες της περιόδου, μόνο ελάχιστα εσώρουχα μπορούν να σου "σταθούν" στο δράμα που περνάς. Το θέλεις μεγάλο, άνετο, ευάερο και ευήλιο το εσώρουχο της περιόδου. Να καλύπτει την κοιλιά, χωρίς να την πιέζει, να μη διαγράφεται μέσα από τα ρούχα, να κρατάει τη σερβιέτα στη θέση της, να σε κάνει να νιώθεις τέλεια ακόμη κι αν ολόκληρο το είναι σου υποφέρει.
xx
