Εάν πίστευες πως τα εφηβικά σου χρόνια ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σου, τότε σίγουρα θα αναθεωρήσεις στη δεκαετία των 20. Όσοι μετρούν στην τούρτα τους περισσότερα από 20 κεράκια, μπορούν να σε εγγυηθούν πως η συγκεκριμένη δεκαετία είναι τα πιο συναρπαστικά, τα πιο απελευθερωτικά και ταυτόχρονα τα πιο περίπλοκα χρόνια της ζωής σου και πραγματικά, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Σε τι οφείλονται όμως αυτές οι μοναδικές και καθοριστικές εμπειρίες που αποκτάμε στα 20; Η αλήθεια είναι πως μαθαίνουμε νέα πράγματα, ανακαλύπτουμε νέα κομμάτια του εαυτού μας, μεταμορφωνόμαστε, ωριμάζουμε ...κι εξαιτίας αυτών των αλλαγών, προκύπτουν όλες αυτές οι νέες καταστάσεις που βιώνουμε. Ωστόσο, οι αλλαγές αυτές επιφέρουν και κάποιες συνέπειες, όπως για παράδειγμα την απώλεια φίλων. Σίγουρα είναι το τελευταίο πράγμα που είχες φανταστεί πως θα συνέβαινε στα 20 σου. Όμως αργά ή γρήγορα θα βρεθείς σε αυτή τη δύσκολη θέση και κατά πάσα πιθανότητα, θα χάσεις περισσότερους από έναν φίλους. Κι αυτό γιατί:
1. Οι άνθρωποι αλλάζουν.
Όπως αλλάζεις εσύ, με τον ίδιο τρόπο αλλάζουν και οι φίλοι σου και κατ' επέκταση οι συνήθειες και τα ενδιαφέροντα τους, τα οποία πλέον μπορεί να μην ταυτίζονται με τα δικά σου. Ξέρω πως είναι κάτι πολύ προφανές, όμως αποτελεί τον κύριο λόγο για τον «άδικο χαμό» μιας φιλίας στα 20, επομένως οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε.
Στην ηλικία των 20, δεν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι και τι είναι αυτό που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Ωστόσο, δεν μένεις ακίνητος, αλλά προχωράς προς την κατεύθυνση που σου φαίνεται πιο ασφαλής και γνώριμη εκείνη την στιγμή. Στη συνέχεια, όσο περισσότερο γίνεσαι κυρίαρχος του εαυτού σου και καταλαβαίνεις τι είδους άτομα θέλεις πραγματικά να σε περιβάλλουν, κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές στον κοινωνικό σου κύκλο. Κρατάς εκείνους που σου ταιριάζουν κι απομακρύνεις όσους δεν συμβαδίζουν πια με τα δεδομένα της καθημερινότητας σου. Για την ακρίβεια, δεν τους ξεκόβεις στα ξαφνικά, αλλά μέρα με τη μέρα απομακρύνεστε όλο και περισσότερο και δεν μπαίνεις στον κόπο να κάνεις κάτι για να καλύψεις το κενό που έχει δημιουργηθεί μεταξύ σας, αλλά το αφήνεις όπως έχει. Αυτή ίσως είναι και η πιο δύσκολη περίπτωση απώλειας μιας φιλίας, αφού δεν υπάρχει κανένας ή τίποτα για να κατηγορήσεις. Κι όπου δεν υπάρχει χώρος για να ρίξεις ευθύνες, η στεναχώρια κι ο πόνος διαρκούν περισσότερο.
2. Δημιουργούνται παρεξηγήσεις κι αφήνεις απλά τον χρόνο να περάσει, χωρίς να κάνεις κάτι για να τις λύσεις.
Το να τσακωνόσουν με τους φίλους σου στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν ήταν συνήθως τόσο σοβαρό πρόβλημα, αφού ήξερες πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην τα ξαναβρείτε, μιας και περνούσατε μαζί γύρω στις 7 ώρες καθημερινά. Από την στιγμή όμως που αποφοίτησες από το σχολείο και σχεδόν οι περισσότεροι φίλοι σου βρίσκονται σε διαφορετικές σχολές, δεν είσαι υποχρεωμένος/η να βλέπεις κάποιον που δεν θέλεις, επομένως εάν δεν σε ενδιαφέρει να τα βρείτε μετά από κάποια παρεξήγηση, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Και χωρίς να το καταλάβεις, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που έχετε να μιλήσετε και μετανιώνεις που δεν προσπάθησες να τα ξαναβρείτε για μία παρεξήγηση, η οποία τώρα σου φαίνεται τόσο ηλίθια. Όμως είναι πλέον αργά, έχουν συμβεί τόσα γεγονότα στη ζωή σας από την τελευταία φορά που κάνατε παρέα και το να κάνετε μία νέα αρχή είναι πιο αμήχανο κι από το να τον/την γνώριζες για πρώτη φορά.
3. Η φιλία σας περιστρέφεται γύρω από εξόδους και μεθύσια, κάτι που πλέον δεν σε ενθουσιάζει και τόσο.
Υπάρχουν άλλα πράγματα στη ζωή σου με τα οποία έχεις να ασχοληθείς, πιο σοβαρά από το πού θα βγεις και πόσο χάλια θα γυρίσεις σπίτι, όπως τα μαθήματα που χρωστάς, το μεταπτυχιακό που θες να κάνεις ή τη δουλειά που κατάφερες να πιάσεις μετά από τόσο ψάξιμο. Όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα να σε εξουθενώνουν και να προτιμάς να μείνεις σπίτι να ξεκουραστείς ή να βγεις 1-2 ώρες για ένα χαλαρό ποτό.
Ωστόσο, ο/η φίλος σου δεν έχεις τις ίδιες διαθέσεις ούτε προτίθεται να μπει στη θέση σου και να σε καταλάβει, επομένως είναι συχνά θυμωμένος/η πως οι προτεραιότητες σου έχουν αλλάξει και σε αποκαλεί συχνά «ξενέρωτο/η» και «παππού/γιαγιά της παρέας», κάτι το οποίο γίνεται ενοχλητικό από ένα σημείο και σε κάνει κάθε φορά να θες να βγεις με τον/τη συγκεκριμένο/η ολοένα και λιγότερο, μέχρι που ξεκόβετε εντελώς.
4. Έχετε τελείως διαφορετικά προγράμματα.
Στην ηλικία των 20, ο καθένας αποκτά πλέον το δικό του πρόγραμμα. Λίγο οι διαφορετικές ώρες στη σχολή, λίγο οι διαφορετικές δραστηριότητες πχ. ξένες γλώσσες, προπονήσεις, χορός ή αν εργάζεσαι παράλληλα με τις σπουδές σου, όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να αποκτάς διαφορετικές προτεραιότητες κι υποχρεώσεις κι έτσι να μην έχεις στη διάθεση σου όσο χρόνο θα ήθελες να περάσεις με τους φίλους σου.
Παρόλο που το συγκεκριμένο δεν μπορεί να οδηγήσει μία δυνατή φιλία στη δύση της, έχει αναμφίβολα την ικανότητα να συντρίψει μία λιγότερο δυνατή. Και κάπως έτσι, συνειδητοποιείς πόσες από τις φιλίες σου ήταν επιφανειακές και δεν κατάφεραν να αντέξουν με την πρώτη πραγματική δυσκολία.
5. Σχέσεις. Σχέσεις. Σχέσεις.
Συγγνώμη που θα σου χαλάσω την όμορφη εικόνα που έχεις στο μυαλό σου περί υποσχέσεων πως κανένας άντρας ή καμία γυναίκα δεν πρόκειται να μπει πάνω από τη φιλία σας, όμως είσαι πια μεγάλος/η για να πιστεύεις σε τέτοια ...παραμύθια. Σχεδόν όλες οι φιλίες δεν έχουν προοπτικές να εξακολουθούν να είναι το ίδιο ισχυρές και ζωντανές, όταν το ένα μέλος αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας του αποκλειστικά και μόνο στη (νέα) σχέση του. Από τη μία η δυσαρέσκεια κι η απογοήτευση που νιώθεις για τη συμπεριφορά του/της κι από την άλλη η συρρίκνωση του χρόνου που περνούσατε μαζί, είναι αρκετές προϋποθέσεις για να οδηγήσουν τη φιλία σας σε αδιέξοδο.
6. Ήταν τοξικά άτομα και συνειδητοποίησες επιτέλους πως πρέπει να τους απομακρύνεις από τη ζωή σου.
Ίσως είναι η μοναδική περίπτωση που πρέπει να χαίρεσαι για «φίλους» και «φίλες» που έχασες. Όσο το συντομότερο τους χάσεις δηλαδή, τόσο το καλύτερο για εσένα!
Πηγή: neopolis.gr
