Με τον Γιώργο είμαστε μαζί από τα τέλη Ιουνίου. Εγώ πάω Α Λυκείου, κι εκείνος  πάει Τρίτη Λυκείου. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα τον γούσταρα τρελά. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως θεωρείται ο γκόμενος του σχολείου, είναι ο περσινός  πρόεδρος του 15μελούς κ.λπ. Οι φίλες μου μου έλεγαν πως ήμουν τυχερή που ένα τέτοιο αγόρι μου την έπεφτε. Δεν μπορούσα λοιπόν παρά να υποκύψω σε αυτόν το δίμετρο κούκλο!

Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που άρχισε να μου λέει ότι πρέπει να προχωρήσουμε τη σχέση μας, ότι μ’ αγαπάει, ότι τα μεγαλύτερα αγόρια σαν κι αυτόν είχαν κι άλλες ανάγκες, ζητούσαν κι άλλα πράγματα...

Να... καταλαβαίνετε πώς ήθελε να το κάνουμε. Δεν ξέρω γιατί, δεν είμαι και καμιά τρελά ντροπιάρα αλλά δεν αισθανόμουν καλά. Για κάποιο λόγο δεν ήθελα να προχωρήσω μαζί του! Έδειχνε πως με ήθελε πραγματικά, αλλά κάτι με κρατούσε... Τελικά όμως όλα έχουν ένα λόγο που γίνονται, ή μάλλον στη συγκεκριμένη περίπτωση που ΔΕΝ έγιναν!

Μετά από σχεδόν 3 μήνες σχέση, όπου τράβηξα τα πάνδεινα από τους δικούς μου για να βγαίνω έξω μαζί του, κόντεψα να μαλλιοτραβηχτώ με τις κολλητές μου γιατί τις παραμελούσα για χάρη του, εννοείται τα έχω φορτώσει στο κόκκορα τα διαβάσματα, οι βαθμοί του πρώτου τριμήνου βλέπω να χτυπάνε…  πάτο κ.λπ., πριν από λίγες μέρες  συνέβη το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ!

Μια μέρα Δευτέρα ήταν πηγαίνω ανυποψίαστη κι άνετη  πρωί- πρωί στο σχολείο κι όλοι με κοίταζαν περίεργα. Ξέρεις πως το βλέπεις σε κάτοι αμερικάνικα σίριαλ που όλοι κοιτάνε και μιλάνε πίσω απ΄την πλάτη τηνς πρωταγωνίστριας.. Μάλιστα μία αχώνευτη από το Γ3 είχε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. «Τι έγινε ρε παιδιά;» ρώτησα την κολλητή μου. «Καλά ρε, δεν πήρες χαμπάρι τίποτα; Μόλις ετοιμαζόμουν να στο στείλω σε μήνυμα» μου λέει η Τόνια και μου δείχνει το κινητό της.

Ένιωσα τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου!!! Στο βιντεάκι ήμουν εγώ κι ο Γιώργος ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του δωματίου του να φιλιόμαστε και να χαιδευόμαστε. «Τι είναι αυτό;» ούρλιαξα!  Ήταν ξεκάθαρο πως αυτός ο αλήτης ήθελε με αυτό το βιντεάκι  των 42 δευτερολέπτων να με εκδικηθεί που δεν του έκατσα. Είχε στείλει στους περισσότερους του σχολείου που είχε το κινητό τους βιντεάκι που κάναμε …διάφορα και για πλάκα το τραβάγαμε με την κάμερα για εμάς…  Aισθανόμουν ότι το κεφάλι μου θα ξεκολλήσει από το σώμα μου. Ημουν εγώφ, γυμνή, να κάνω… ο,τι κάνει ένα κορίτσι με ένα αγόρι που δεν έχουν ολοκληρώσει…. Ηθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί!

Σαν να είχα μία φωτεινή επιγραφή που να λέει από εδώ  το pout@n@κι του σχολείου. Θεέ μου. Πόση ντροπή. Τι ταπείνωση...   Η πρώτη μου σκέψη ήταν να το βάλω στα πόδια. Όμως μία εσωτερική δύναμη- αλήθεια δεν ξέρω από πού...ίσως από το  άδικο που με έπνιγε με έκανε να θέλω να εξαφανίσω αυτό το «αγοράκι» από μπροστά μου.

Ε,λοιπόν, αυτός θα γινόταν ρόμπα. Όχι εγώ! Οι φωνές μου ήταν τόσο δυνατές που αισθάνθηκα ακόμη περισσότερα κεφάλια να γυρίζουν προς το μέρος μου. «Πάμε να φύγουμε, πριν το πάρει πρέφα κανείς καθηγητής» μου λέει έντρομη η Ντίνα και σχεδόν υποβασταζόμενη με πάει στην τάξη. Τι σοκ ήταν αυτό Θεέ μου; Τι θα λένε οι συμμαθητές μου; Με ένα κωλόmms είχα γίνει η τσούλα του σχολείου, κι όλα αυτά για έναν... μην τον χαρακτηρίσω! Το χειρότερο ήταν τι θα γινόταν αν το μάθαιναν οι γονείς μου. Θα με σκότωναν, δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσω!

 

Εννοείται πώς σε όλη την πρώτη ώρα ήμουν στον κόσμο μου και περίμενα πως και πως να χτυπήσει το κουδούνι για να τον ξεμπροστιάσω... Εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο, ούτε τις επιπτώσεις, ούτε ότι θα γινόταν το απόλυτο σούσουρο. Πηγαίνω έξω από την τάξη του και τον πετυχαίνω να αστειεύεται με τους φίλους του, προφανώς για την «κατάκτηση» του. «Ρε κ…λόπαιδο δεν ντρέπεσαι;» του φωνάζω και πάω να τους ορμήξω. Επειδή είναι αρκετά πιο μεγαλόσωμος από μένα δεν έκανε κίνηση να με ακουμπήσει, αλλά ένας από τους κολλητούς του πήγε να με σταματήσει. Κόντεψα να του γυρίσω άσχημα το χέρι, και ταυτόχρονα χώνω μια κλοτσιά στον Γιώργο. φαντάζεσαι πού…, στο... ευαίσθητο που ήταν όλη δική του. Ούτε που ξέρω που βρήκα τη δύναμη κι έκανα τον Νίντζα ! Οι συμμαθητές μας είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό!

Ευτυχώς ήρθε η κολλητή μου η  Τόνια και τα άλλα κορίτσια έτρεξαν και με μάζεψαν. Ο Γιώργος είχε πέσει στο πάτωμα από τους πόνους, αλλά να σου πω κάτι... το χαιρόμουν Πολύ... ΠΑΡΑ πολύ! Ευτυχώς οι καθηγητές χαμπάρι δεν πήρανε  κι α κόμη δεν το ‘χει αναφέρει κανείς στο Λυκειάρχη. Πάντως τρέμω πώς αν μαθευτεί δεν τη γλιτώνω την αποβολή. Κι ας είμαι ε΄γω αυτή που έγινα ρελίζι. Και συνήθως τα κορίτσια την πληρώνουν σε αυτά. Θεωρούν ότι εσύ το ξεκίνησες αυτό ας πρόσεχες με ποιόν μπαλαμουτιάζεσαι…

Έκανα τεράστια @&*£*@ που τον καψουρεύτηκα, αλλά η ξεφτίλα που περνάω δεν είναι λίγη. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, κι αυτός δεν έγινε λιγότερο ρεζίλι. Εγώ με τους 1.64 πόντους να ρίχνω κάτω τον αρχηγό της ομάδας μπάσκετ;;;;  J

Μπορεί να έγινε της τρελής αλλά  χαίρομαι που δεν το έκανα μαζί του, γιατί δεν άξιζε η πρώτη μου φορά να ‘ναι με έναν τέτοιο... σάπιο τύπο που έχει πιο μικρά αρ@χ@@……ια κι από μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Αλλά εγώ φταίω…Που θα έπρεπε να τον ξεφωνήσω και στα φιλαράκια του  για το πόσο …μπάμια είναι ο δίμετρος γκομενάκος που εκβιάζει όποιο κορίτσι δεν του κάθεται…

Αφού ο μαγκάκος πλήρωσε με το κατάλληλο μάθημα-πάθημα δεν ξέρω τι άλλο θα του κάνω, αλλά ακόμη δεν έχει τελειώσει μαζί μου. Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι αν θα πρέπει να το πω στους γονείς μου, πριν τους το «σφυρίξει» ο γονιός κανενός άλλου συμμαθητή μου. Οι κολλητές μου πάντως έχουν ορκιστεί αιώνιο όρκο σιωπής!

 

ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

Θέλεις κι εσύ να μοιραστείς μία προσωπική  εμπειρία; Κάτι δύσκολο; Κάτι αστείο; Κάτι που σου συνέβη και θέλεις να μιλήσεις όπως θα μιλούσες στην κολλητή σου;   Εμείς είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε.

Γράψε ειλικρινά, γράψε αυθεντικά, μίλα κι εκφράσου ελεύθερα και στείλε μας όσα έχεις στο μυαλό και την ψυχή σου. Ο,τι κι αν γράψεις ΔΕΝ θα βγουν τα προσωπικά σου στοιχεία.

Περιμένουμε και τη δική σου ιστορία ΖΩΗΣ ΕΔΩ