Να ‘μαστε πάλι εδώ να ετοιμαζόμαστε για την κάλπη. Για την 6η εκλογική αναμέτρηση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο μέσα σε 15 χρόνια της νέας χιλιετίας. Σε μερικά 24ωρα κάθε πολίτης θα κληθεί να ψηφίσει κατά βούληση και σύμφωνα με αυτό που πιστεύει ότι είναι ωφέλιμο για την χώρα. Υπάρχουν οι μεν, υπάρχουν και οι δε.
Έλα όμως που υπάρχουμε κι εμείς που δεν πρόκειται να ψηφίσουμε με απόλυτη πίστη, αλλά θα ρίξουμε την ψήφο μας εκεί που θα την ρίξουμε με πολλές αμφιβολίες και μια πεθαμένη ελπίδα ότι μπορεί και να... Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι κι αυτό γόνιμο για ένα πολιτικό ον. Όχι όμως όταν διακυβεύεται κάτι τόσο σοβαρό.
Αντιλαμβανόμενος την δυσκολία στην απόφαση κατέγραψα κάποιες πιθανές αιτιολογήσεις για να επιλέξεις ένα από τα χαρτιά που έχουν απλωθεί στο τραπέζι και τα κριτήρια που δεν ανήκουν σε καμία περίπτωση ανάμεσα σε αυτά βάσει των οποίων θα ψηφίσεις.
1.Πίστη. Αυτόν που είσαι πεπεισμένη ότι θα μπορέσει μεσο- ή μακροπρόθεσμα να σηκώσει μερικά βήματα την χώρα εν συνόλω κι όχι μειοψηφούντες ή λίγους.
2. Το μη χείρον βέλτιστον. Αν δεν μπορείς να αποφασίσεις τι να ψηφίσεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις την εις άτοπον απαγωγή. Βρες τι δεν θα ψήφιζες με τίποτα κι ότι σου μείνει το επιλέγεις.
3. Απογοήτευση από το παρόν status quo και διάθεση για να αλλάξεις την κατάσταση. Λέγεται αλλιώς κι αρνητική ψήφος.
4. Φαίνεσθαι. Επειδή τις πραγματικές προθέσεις των πολιτευόμενων δεν μπορούμε να τις γνωρίζουμε με τίποτα κι επειδή δυστυχώς έχουμε μια τηλεοπτική πολιτική και μια πολιτική των συγκεντρώσεων, επιλέγεις αυτόν ή αυτούς που σου γεμίζουν το μάτι ότι έχουν τη γνώση, την εμπειρία, την διάθεση και την όποια τιμιότητα να κάνουν πράξη όσα λένε.
5. Αυτός που πιστεύεις ότι θα κυβερνήσει. Σε υτές τις εκλογές η ψήφος μετράει. Κι αφού μετράει θα την ρίξεις με σκοπό να έχει αντίκρυσμα. Κι επειδή δεν διαφαίνεται αυτοδυναμία για κανέναν, επέλεξε αυτόν που πιστεύεις ότι έχει τον τρόπο και την πυγμή να κάνει συμμαχίες. Συμμαχίες που να μην έχουν θεμέλιο την σαπίλα των κομμάτων, αλλά να μοιάζουν ειλικρινείς, δίκαιες και έντιμες.
6. Η ψήφος της απόγνωσης. Είναι αυτό που πας στέκεσαι πάνω από την κάλπη και ελπίζεις εύχεσαι αυτό που θα ρίξεις μέσα να είναι για καλό.
Μην ψηφίσεις βάσει των παρακάτω:
1.Τον πολιτικό που έχει τάξει στη μάνα σου να την βάλει κάπου στο Δημόσιο. Ψηφίζουμε πολιτικές, όχι πρόσωπα.
2. Φόβος. Το πιο ντροπιαστικό χαρακτηριστικό μιας αυτοαποκαλούμενης δημοκρατίας είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό που θα ψηφίσει φοβούμενο τι θα γίνει αν έρθει η αλλαγή. Σαν τότε που η φίλη σου δεν χώριζε τον γκόμενο που την είχε κερατώσει 2 φορές γιατί δεν ήθελε να μείνει μόνη.
3. Κομματικής ταύτισης. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
4. Τον συγγενή της μάνας σου που κατεβαίνει στη Β΄Αθηνών. Σου εξήγησα στο #1 το γιατί.
5. Προγραμματικές δηλώσεις. Να ξέρεις πως από όσα σου λένε οι υποψήφιοι άρχοντες προεκλογικά λιγότερο από το 50% θα καταφέρουν να κάνουν. Είτε λόγω ατιμίας είτε λόγω συνειδητοποίησης της αδυναμίας είτε γιατί υπόσχονταν παχιά λόγια.
6. Ό,τι πει ο μπαμπάς. Είναι από τις φορές που πρέπει να σταματήσεις να είσαι το κοριτσάκι του μπαμπά. Μην ψηφίσεις για την παράδοση της οικογένειας.
Και είπαμε. Πρώτα ψηφίζουμε. Μετά πάμε για καφέ και κοζερί....
