Θυμάστε το Island*, την ταινία του 2005 όπου οι άνθρωποι του τότε μέλλοντος (του σήμερα, δηλαδή) είχαν τη δυνατότητα να φτιάξουν τα ψηφιακά τους αντίγραφα, ώστε να τους αντικαταστήσουν όταν πεθάνουν; Μιλάμε για τη δεύτερη μεγάλη ταινία της Scarlett Johansson, μετά το Match Point, με συμπρωτανιστές τους Ewan McGregor και Djimon Hounsou. Ε, λοιπόν, από ό,τι φαίνεται αυτός ο κόσμος που έφτιαξαν scincefictionικά o σεναριογράφος Caspian Owen και ο σκηνοθέτης Michale Bay δεν είναι και τόσο επιστημονική φαντασία ούτε βρίσκεται πολύ μακριά μας!
Σύμφωνα με τον φουτουριστή επιστήμονα John Smart (τυχαίο τώρα αυτό;), σε περίπου 6 χρόνια από σήμερα οι άνθρωποι θα έχουν τη δυνατότητα να αναθέτουν στον ψηφιακό τους δίδυμο κάποιες καθημερινές ασχολίες που τους αποσπούν από σημαντικά πράγματα, όπως η δουλειά και η ξεκούραση. Έτσι, από το 2020 και μετά, εμείς θα είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και ο digital twin μας θα μιλάει για λογαριασμό μας στο τηλέφωνο, θα μαγειρεύει, θα πλένει, θα καθαρίζει και γενικά θα κάνει ό,τι βαριόμαστε να κάνουμε μόνοι μας.
Το πιο ελπιδοφόρο -και συνάμα τρομακτικό- όμως είναι ότι θα διατηρεί τους πεθαμένους στη ζωή. Όχι φυσικά ως υλική υπόσταση, αλλά ως φωνή, λόγο, συμπεριφορά, συναισθήματα και σκέψεις.
Μιλώντας στο Business Insider ο John Smart εξηγεί πως «υπάρχουν ήδη εφαρμογές που κάνουν κάτι τέτοιο σε αρκετά πρώιμο στάδιο, όπως το Siri και το Google Now. Στα επόμενα χρόνια όταν οι δυνατότητες και οι αλγόριθμοι θα έχουν εξελιχθεί, τότε αυτό θα μετατραπεί σε μια αποθήκη του εγκεφάλου μας». Πριν φτάσει όμως το ψηφιακό μας καθρέφτισμα να λειτουργεί σαν εμάς θα χρειαστεί μια περίοδος παρατήρησης και καταγραφής όλων των ψηφιακών μας κινήσεων όπως mail, GPS, social media, ιστοσελίδες κτλ. ώστε όταν θα έρθει η στιγμή να αποδημήσουμε εις Κύριον να μας αντικαταστήσει επάξια.
Φανταστείτε δηλαδή έναν κόσμο που δεν θα έχει πλέον απλώς έξυπνες μηχανές όπως τώρα, αλλά μηχανές με συνείδηση και αντίληψη των πραγμάτων. Ο Smart πιστεύει ότι η Google θα είναι η πρώτη εταιρεία που θα πετύχει κάτι τέτοιο, ενώ ο ίδιος αναζητά σπόνσορες για τις έρευνές του και άλλα πρότζεκτ που έχει στο μυαλό του.
Πάντως στη σκέψη ενός τέτοιου κόσμου εγείρονται αντιρρήσεις και ερωτήματα που έχουν να κάνουν με το κατά πόσο κάνει καλό στον άνθρωπο να μην μαθαίνει στην απώλεια και να έχει την ψευδαίσθηση της παρουσίας των αγαπημένων του, ενώ αυτοί είναι πεθαμένοι. Κι ακόμα χειρότερα: Θα αντέχατε να διασαλευτεί η ματαιόδοξη σκέψη ότι είστε μοναδικός γνωρίζοντας ότι φτιάχνεται ένα ανθρωποειδές ίδιο με εσάς;
*Η υπόθεση της ταινίας με δυο λόγια: Το έτος 2019, σε ένα «οχυρό» φουτουριστικής αισθητικής, οι λευκοντυμένοι έγκλειστοι έχουν παράξενα ονόματα και υπόκεινται σε παρακολούθηση της διατροφικής και κοινωνικής τους συμπεριφοράς. Μόνη τους ελπίδα, να κληρωθούν για το σωτήριο Νησί-ουτοπία. Ο αντιρρησίας όμως Λίνκολν Σιξ-Έκο αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με την ταυτότητά τους και δραπετεύει.
