Η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια μας συνέχεια. Βρίσκεται κάπου εκεί μέσα στο γεμάτο μετρό όπου οι άστεγοι έχουν πλαγιάσει σε κάθε γωνία... κάπου σε μια μεγαλούπολη στην κίνηση για να πάει ο κόσμος στις δουλειές του... κάπου σε μια παιδική χαρά της γειτονιάς με τα γέλια παιδιών να τρέχουν... κάπου σε ένα μπαλκόνι όπου εσύ πίνεις τον καφέ σου...
Αυτό είναι η ζωή, μια γρήγορη ματιά, μια βιαστική ανάμνηση. Κοίτα γύρω σου με την άκρη των ματιών σου και τράβα μια γρήγορη φωτογραφία τη ζωή. Τις ζωές που σε περιβάλλουν και που μέσα σε αυτές παλεύεις να ζήσεις τη δική σου. Κοίτα κατάματα ό,τι απλόχερα σου έχει δοθεί. Κοίτα με ποιους συμβιώνεις, κοίτα με ποιους συναναστρέφεσαι, κοίτα τι δεν έτυχε να είσαι και κοίτα πόσο δεδομένο δεν είναι.
Κοίτα, επίσης, πόσο σωστές αποφάσεις έχεις πάρει μέχρι τώρα και ποιες πρέπει να αποφύγεις. Κοίτα τον κόσμο που δεν είναι τόσο μεγάλος όσο νόμιζες και κάποια πράγματα που αλλάζουν πολύ γρήγορα. Από τους χτύπους του ρολογιού μέχρι και τους ρυθμούς της καθημερινότητας όλα τρέχουν, όλα κυλάνε...Και ο χρόνος κυλάει... Άνθρωποι φεύγουν και άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου και η ζωή σου μεγαλώνει και γεμίζει... Έχεις βρεθεί σε φάσεις που ένιωσες πως αρχίζεις να βρίσκεις το νόημα και άλλες πως δεν υπάρχει λόγος να ελπίζεις. Μερικές φορές νιώθεις πως η ζωή σε αδικεί και είναι αυστηρή μαζί σου και άλλες πως μαζί με εσένα, σου χαμογελάει και αυτή.
Μην την παρεξηγείς, όμως! Έτσι είναι η ζωή - απρόβλεπτη, μεγάλη, αναπάντεχη, ζωηρή, τολμηρή και απαιτητική. Προσπάθησε να την δεις με καλό μάτι και μάθε να μάχεσαι γι’αυτήν .Είναι θέμα επιβίωσης όχι νίκης .
