Όποιος είπε ότι εμείς τα κορίτσια είμαστε περίεργα πλάσματα, δίκιο είχε και ν' αγιάσει το στόμα του. Σε λίγο καιρό που θα μπούμε για τα καλά στην αγαπημένη μου εποχή, το χειμώνα, θα αρχίσουμε να βλέπουμε πάλι κοπέλες να φοράνε αυτά τα πατούμενα που στο μυαλό μου κάθε βήμα φωνάζει «παπούτσια του διαβόλου».Αναφέρομαι σε αυτά τα χοντροκομμένα, κιτς, υπερβολικά σχέδια που δεν μας κολακεύουν ούτε στο ελάχιστο, χαλάνε την εμφάνιση μας αλλά συνεχίζουμε να τα αγαπάμε για διάφορους άκυρους λόγους. Μωρέ, εννοείται πως έχουμε επίγνωση της εικόνας τους, αλλά ταυτόχρονα και το θράσος να τα φοράμε γιατί απλά... μπορούμε.
Βάλε UGG κι ας μοιάζεις… ουγκ!
Η μόδα από την Αυστραλία μας χτύπησε την πόρτα χρόνια τώρα. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί χώρες σαν τη δική μας έχουν ανάγκη από τέτοιες μπότες. Σιγά το κρύο! Δηλώνω κι εγώ πάντως θύμα αυτής της μάστιγας. Όχι καλή μου, δεν έδωσα 200ευρώ να τις αγοράσω, μου τις χάρισε μια Αυστραλή φίλη μου. Είχα χαρεί πολύ τότε και μου άρεσαν επειδή «τις έχουν όλες», το ομολογώ. Και, επίσης, ομολογώ ότι τις έχω φορέσει μέχρι και Μάρτιο μήνα στην ηλιόλουστη Αθήνα (ανωμαλία μεγάλη, ξέρω). Όταν τις φοράνε μικρά κοριτσάκια γενικά, είναι χαριτωμένο. Ειδικά όταν έχουν κι ωραίο χρώμα, αλλά για εμάς που σουλατσάρουμε μες στη ζέστη και στον ήλιο, είναι υπερβολή. Πρέπει να μοιάζουμε τουλάχιστον με Στρουμφάκια, ή τον Φοίβο και την Αθηνά (βλ. Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνα 2004) τόσο χοντρά που φαίνονται τα πόδια μας από ένα σημείο και κάτω. Είναι αναπαυτικές πάντως κι άνετες για περπάτημα, οπότε έχουμε και ένα άλλοθι για να συνεχίζουμε να UGGάρουμε. Αλήθεια τώρα, λύσε μου μια απορία που έχω εδώ και χρόνια: φοράς UGGs επειδή λογικά κρυώνεις, ρε γιατί τις φοράς όμως με κοντομάνικο;
Η Κοκκινομποτίτσα συναντά την Χιονάτη
Ποιον να κατηγορήσω γι' αυτό το φαινόμενο; Τη Sailormoon; Αυτή έκανε ό,τι γούσταρε, είχε τη δύναμη του φεγγαριού μαζί της, εσύ τι νομίζεις ότι κάνεις; Δεν μ’ αρέσει η άσπρη μπότα μέσα στο καταχείμωνο, προφανώς ούτε μέσα στο κατακαλόκαιρο, και γενικά σε καμία εποχή. Θες να βάλεις άσπρο; Πάρε ωραιότατες άσπρες γαλότσες. Αλλά αυτό το λουστρίνι της μπότας, με το χοντρό τακουνάκι πίσω, είναι -να το θέσω ευγενικά- disgusting! Οι κόκκινες μπότες, πάλι, μπορεί να θεωρούνται σέξι αλλά όχι όλες. Αν είναι προσεγμένες (και κατά συνέπεια ακριβές), ίσως και να βλέπονται. Εξάλλου κόκκινο από κόκκινο διαφέρει. Γενικά μιλώντας και στα δυο βροντοφωνάζω OXI!
Μπαλετάκι-πλατφόρμα πολυκατοικία ολάκερη
Άλλο πράγμα το μπαλετάκι, άλλο πράγμα η πλατφόρμα. Τι το μπερδεύεις τώρα το έρημο το μπαλετένιο παπουτσάκι με την πλατφόρμα; Δεν μπορεί να μην ξέρεις για ποια λέω, αφού κυκλοφορούν ανάμεσα μας (συνήθως στα λεωφορεία τις καθημερινές μετά τις 6 το απόγευμα, άντε και πολύ νωρίς το πρωί). Το ‘χω κάνει εικόνα στο μυαλό μου: καφέ, με μια μικρή αγκράφα μπροστά κι αντιαισθητικό χοντροκομμένο τακούνι που γίνεται ένα με το υπόλοιπο παπούτσι. Και καλά για σένα που θες και να φαίνεσαι πιο ψηλή στη δουλειά και συνάμα να ‘σαι κι άνετη. Εμ έχεις αυτά τα δύο, χάνεις από στιλ όμως, αγαπημένη.
Για τρίποντο… NOT!
Μικρή μου Lady Gaga, δεν χρειάζεται να θες να δείχνεις ψηλή με κάθε παπούτσι που φοράς. Το αθλητικό, όπως και να το κάνουμε είναι όπως λέει και η λέξη «παπουτσάκι για αθλοπαιδείες». Θα σου πω αμέσως τι σκευωρία έχει συμβεί πίσω από την πλάτη μας: αυτά τα παπούτσια του διαβόλου λογικά σχεδιάστηκαν από κάποια γυναίκα που ήθελε να κατατροπώσει όλες εμάς τις υπόλοιπες και να μας κάνει μαντάρα το στιλ. Δεν θα της περάσει όμως. Πρέπει να αντισταθούμε και να μην τσιμπήσουμε σαν χαζές. Πέρα από την πλάκα τώρα, ή θα φοράς το αθλητικό για να κάνεις τα διάφορα σου, ή την πλατφόρμα για να κάνεις το κομμάτι σου. Τα 2 σε 1 συμφέρουν, αλλά δεν είναι να το εφαρμόζουμε σε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε σ' αυτή τη ζωή. Το αθλητικούλι ας παραμείνει φλατ. Δεν παρεξηγεί.
