Αν και υπάρχει η αντίληψη ότι η τέχνη είναι θέμα υποκειμενικό και ότι έχει να κάνει με το γούστο και τις προτιμήσεις του καθενός, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Μπορεί κάθε θεατής, με βάση τα βιώματα και τις προσλαμβάνουσες που έχει να αντιλαμβάνεται ένα έργο τέχνης διαφορετικά και να του αρέσει ή όχι, αλλά υπάρχουν κάποια αντικειμενικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν την αξία του έργου. Αυτό ισχύει για κάθε μορφής τέχνη, άρα και για τους πίνακες σε καμβά.

Τι κάνει έναν πίνακα ζωγραφικής σπουδαίο; Ποια είναι τα συστατικά που δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρηθεί ότι έχει μεγάλη καλλιτεχνική αξία; Ας δούμε παρακάτω μερικά στοιχεία που πρέπει να προσέχουμε όταν κοιτάμε έναν πίνακα, όχι μόνο με την ματιά του υποκειμενικού παρατηρητή, αλλά και με την αντικειμενική αντίληψη που μπορούμε να αποκτήσουμε μέσω της γνώσης και της τριβής με τον χώρο της ζωγραφικής.

Σύνθεση

Η σύνθεση του έργου είναι ίσως το Α και το Ω για την κρίση ενός πίνακα σε καμβά. Όποιο καλλιτεχνικό ρεύμα και αν ακολουθεί ο καλλιτέχνης θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία στο έργο του. Για να υπάρχει ισορροπία ο θεατής θα πρέπει να μπορεί να διακρίνει το σημείο εστίασης του πίνακα. Αν αυτό ξεφύγει εκτός πίνακα τότε θα επέλθει ένα μπέρδεμα και μία ανισορροπία που θα είναι ενοχλητική για τον δέκτη και θα μειώσει την καλλιτεχνική αξία του έργου.

Οπτική

Όταν αναφερόμαστε στην οπτική, μιλάμε για την αντικειμενική οπτική του πίνακα και όχι την οπτική που έχουμε εμείς ως θεατές. Είναι πολύ εύκολο κανείς να εντοπίσει μία λάθος οπτική και αυτό γιατί ακόμη και ο πιο αρχάριος μπορεί να αντιληφθεί το θέμα του πίνακα παραμορφωμένο. Ακόμη και στην abstract θεματολογία, υπάρχουν οπτικές που συνήθως αντικατοπτρίζονται μέσω των χρωμάτων (ανοιχτά ή σκούρα χρώματα) στα διαστρωματικά επίπεδα του πίνακα.

Αρμονία

Η αρμονία σε έναν πίνακα ζωγραφισμένο σε καμβά, είναι το πρώτο πράγμα που μπορεί να αντιληφθεί ο θεατής. Απ’ τα πρώτα δευτερόλεπτα που κοιτάζει έναν πίνακα μπορεί να καταλάβει αν κάτι του «κλωτσάει» ή όχι σ’ αυτόν. Ίσως δεν θα μπορεί να καταλάβει τι τον πειράζει στον πίνακα, αλλά σίγουρα μπορεί να νιώσει αυτή την δυσαρμονία. Συνήθως η έλλειψη αρμονίας σε έναν μέτριο πίνακα, έχει να κάνει με τα χρώματα. Όπως σε μία φωτογραφία, έτσι και σε έναν πίνακα, αν υπάρχει έλλειψη ισορροπίας στην θερμοκρασία των χρωμάτων και κάποιο χρώμα, επισκιάζει ένα άλλο, χωρίς εμφανή λόγο, τότε έχουμε έλλειψη χρωματικής αρμονίας. Ένας αρμονικός πίνακας θα πρέπει εκτός των άλλων, να έχει σωστές σκιάσεις, και ο καλλιτέχνης να ξέρει τον λόγο που φωτίζει κάποια σημεία στο έργο του και κάποια όχι.

Συναισθήματα

Χωρίς αυτό τον παράγοντα, δεν μπορούμε να έχουμε ένα σπουδαίο καλλιτεχνικά πίνακα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο γνωστοί και αγαπητοί πίνακες απ’ το ευρύ κοινό τυγχάνουν και υψηλής καλλιτεχνικής αναγνώρισης. Αυτό γίνεται γιατί κάθε σπουδαίος πίνακας έχει την μαγική σχεδόν ικανότητα, να αγγίζει με κάποιο τρόπο την ψυχή των θεατών. Τα συναισθήματα δεν χρειάζεται να είναι τα ίδια για όλους τους θεατές, αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν, κοιτώντας ένα αναγνωρισμένο πίνακα. Η διαφορά ανάμεσα στους σωστούς τεχνικά πίνακες και στα αριστουργήματα είναι ότι στα δεύτερα ο καλλιτέχνης  μπορεί και προκαλεί την αφύπνιση συναισθημάτων των θεατών μέσα απ’ τους πίνακές του.