Είμαστε σε σχέση, βλέπουμε ευτυχισμένους ελεύθερους.
Είμαστε ελεύθεροι, βλέπουμε ευτυχισμένα ζευγάρια.
Δουλεύουμε συνέχεια, θα θέλαμε να καθόμασταν σπίτι.
Είμαστε άνεργοι, θα θέλαμε να μπορούσαμε να δουλεύουμε.
Είμαστε αδύνατες,θα θέλαμε να είχαμε καμπύλες.
Είμαστε τσουπωτές, θα θέλαμε να ήμασταν αδύνατες.
Γιατί να θέλουμε πάντα το αντίθετο από αυτό που έχουμε; Γιατί ζηλεύουμε τον άλλον που έχει αυτό που εμείς δεν μπορούμε να αποκτήσουμε;
Θα το εξηγήσουμε αμέσως. Καταρχάς, είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο να επιθυμείς –μέχρι ενός ορίου- κάτι που εσύ δεν έχεις και το έχει ο διπλανός σου. Έπειτα, από όλους τους γνωστούς και φίλους που συναναστρεφόμαστε, μπορούμε να καταλάβουμε λίγο τη θεωρία «τα ετερώνυμα έλκονται». Γιατί δεν είναι μόνο ότι ζηλεύουμε κάτι που δεν έχουμε, αλλά στις περισσότερες φορές γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το αντικείμενο του πόθου μας δεν μας ταιριάζει, δεν είναι για εμάς ή σε πολλές περιπτώσεις είναι τελείως αντίθετο από το χαρακτήρα μας ή την εμφάνισή μας –ανάλογα για τι μιλάμε. Κι αυτό συμβαίνει, απλά επειδή μας ιντριγκάρει κάτι που δεν έχουμε! Το απαγορευμένο, λατρεμένο λες, που λέει και η Άννα Βίσση.
Πέρα από αυτό όμως. Οι ανασφάλειες μας –ειδικά σε εμάς τις γυναίκες- όπως και το ψυχοφθόρο «αν» που πάντα μας ταλανίζει, «τι θα γινόταν εάν ήμουν ακόμα με τον πρώην μου;», είναι αυτά που ευθύνονται κυρίως.
Γι’αυτό, πρέπει να το ξεπεράσουμε και να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε. Είναι κοινότοπο, αλλά αυτό πρέπει να κάνουμε.
