Αυτή τη στιγμή θα ήθελα λίγο να επικεντρωθώ σε ένα συγκεκριμένο ηλικιακό φάσμα. Εσείς οι γυναίκες από 35 και πάνω να ξέρετε ότι δεν συμπεριλαμβάνεστε στην ερώτηση μου. Γιατί εσείς είστε συνειδητοποιημένες τύπισσες και δεν κολλάτε σε αριθμούς και στερεότυπα. Θα ήθελα λίγο να με ακούσουν σοβαρά οι 24-30. Γιατί όσες ανήκετε σε αυτό το εύρος είναι που κάνετε όλη τη ζημιά. Πριν αρχίσω την κατά μέτωπον επίθεση θα ήθελα να σας αφηγηθώ ένα περιστατικό.
Εγώ που σας γράφω είμαι 24 ετών. Πριν από ένα μήνα ήμουν σε ένα μπαρ με ένα φίλο και από πίσω μας μια παρέα με κοπέλες. Βλέποντας τες δεν τις έκανες πάνω από 20-22 ετών. Καθώς προχωρούσε η βραδιά, βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω σε μία. Γενικώς δεν είμαι τύπος που μιλάει σε άγνωστες, αλλά έκατσε καλά η φάση. Φάνηκε να ενδίδει. Με πήρε να χορέψουμε, κωλοτρίφτηκε άγρια για να το πω χύμα - ναι, ξέρω ότι αυτό δεν είναι σαφές δείγμα, αλλά let me finish - και στο τέλος της βραδιάς εκεί που είπε να φύγει έκανα το λάθος να της ζητήσω το τηλέφωνο. Ξέρετε τι απάντηση πήρα; "Μωρέ είσαι πολύ μικρός για μένα...". Προφανώς αυτό ήταν μια καλή δικαιολογία αφού δεν ήξερε πόσο είμαι. Αυτή ήταν 25. Κι εγώ 24. 25-24, 25-24, 25-24. Θα το γράψω μέχρι να καταλάβετε για πόση ηλιθιότητα μιλάμε; Κι άντε να δεχτώ ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό τον ένα χρόνο. Αυτή που το ξέρει; Το ότι μου έδωσε μια απάντηση που θα ταίριαζε περισσότερο στην ερώτηση "θες να συζήσουμε;" παρά σε αυτό που της είπα δεν το σχολιάζω.
Το point μου είναι ότι δεν μπορείς να ξέρεις τι είναι ο απέναντι σου. Ακόμα κι αν είναι 22 κι εσύ 28. Θες να μιλήσουμε για την ωριμότητα; Ξέρω 20χρονο που η ωριμότητα του ξεπερνάει την δικιά μου και ξέρω και 30αρη που του ρίχνω στο σβέρκο σε μυαλό και ωριμότητα. Θέλεις να μιλήσουμε για την οικονομική ανεξαρτησία που συνάδει με κάθε ηλικία; Αρχικά που νομίζεις ότι ζεις κοπελιά; Τη σήμερον ημέρα οι 30άρηδες που μένουν με τους γονείς τους έχουν αυξηθεί. Ή θα βρεις 22 ετών παιδιά που από τα 18 τους στίβουν την πέτρα και έχουν χύσει ιδρώτα για να χτίσουν τα πρώτα σκαλιά της καριέρας τους.
Πάμε και στο κομμάτι των προτεραιοτήτων και των φιλοδοξιών. Να υποθέσω εντελώς αυθαίρετε ότι εσύ η 28αρα κάνεις όνειρα για παιδιά και οικογένεια. Και πολύ λογικά πιστεύεις ότι ο 23αρης για παράδειγμα δεν το σκέφτεται. Το πιο πιθανό να έχεις δίκιο. Αλλά...Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Δεδομένου ότι δεν είσαι δεσμευμένη, τι ακριβώς σε χαλάει στο να δοκιμάσεις αυτόν που σε φλερτάρει, αφού τον θεωρείς ωραίο. Στο κάτω κάτω αυτός μπορεί να ψάχνει το σεξ από σένα. Αν πάλι δείτε ότι δένεστε τότε θα δεις ότι θα κάνει σκέψεις κι αυτός για κάτι πιο μόνιμο.
Τι από όλα τα παραπάνω ισχύει; Τι μπορεί να ισχύει χωρίς να γνωρίζεις τον άλλον; Μήπως να ακολουθήσεις το παράδειγμα της 35άρας που βλέπει τους 22άρηδες σαν ξερολούκουμα;
