Δεν ξέρω σε ποια ηλικία πρέπει να αποχωρίστεις τον κουμπαρά σου και να τα βγάλεις πέρα πια χωρίς το γουρουνάκι σου (σαν μεγάλο κορίτσι!). Εγώ δεν το αποχωρίστηκα λεπτό. Και ούτε πρόκειται. Για μια σπάταλη προσωπικότητα σαν τη δική μου, το γουρουνάκι μου είναι τουλάχιστον σωτήριο, γιατί είναι πάντα εκεί - στα εύκολα και στα δύσκολα, στη χαρά και στη λύπη του απρόσμενου έξοδου.
Με τα χρήματα του κουμπαρά μου πήγα διακοπές το προηγούμενο καλοκαίρι, αγόρασα εισιτήριο για τη συναυλία που πήγα στα μέσα Ιουλίου ενώ μερικά χρόνια πριν γιόρτασα τα γενέθλια μου και οργάνωσα πάρτι - έκπληξη για τη μαμά μου. Οι φορές που με έχει σώσει σε μικρο-έξοδα που σκάνε από το πουθενά, είναι αμέτρητες. Και θα θελα να το ευχαριστήσω γι' αυτό. Με βολεύει γιατί η αποταμίευση του κουμπαρά είναι σε τέτοια μορφή που δεν μπορείς - ευτυχώς- να την εξατμίσεις γρήγορα. Άντε να κλέψεις μερικά κέρματα - αν βρίσκονταν στην κάρτα μου, θα είχαν γίνει φυσικά online αγορές μέχρι το τελευταίο cent.
Μπορείς να βάζεις ένα στόχο - πχ ένα ταξίδι - και να μαζεύεις χρήματα για το χρονικό διάστημα που θα ορίσεις εσύ. Η' μπορείς να μαζεύεις χρήματα χωρίς συγκεκριμένο στόχο (και χωρίς να τα μετράς κάθε τρεις και λίγο) και στην πορεία να αποφασίσεις πως θα τα αξιοποιήσεις. Δε χρειάζεται να ρίχνεις όλο το μισθό σου, μερικά κέρματα τη μέρα αρκούν και θα έρθει η στιγμή που θα με θυμηθείς! Φυσικά, αν έχεις ήδη έναν πολύ απαιτητικό σκοπό, προτίμησε έναν κουμπαρά που να μην ανοίγει (αν και δεν ξέρω με τι καρδιά τον σπας) έτσι ώστε να μην κλέβεις τις αποταμιεύσεις σου.
Υ.Γ. Μη ρίχνεις κέρματα πολύ μικρής αξίας γιατί θα μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή όταν ξεκινήσεις το μέτρημα!
