Θα μπορούσα να μιλάω για το Erasmus ώρες και μέρες ατελείωτες. Το έχω ήδη καταφέρει για 2 χρόνια τώρα και συνεχίζω ακάθεκτη. Σίγουρα ό,τι πιο σοφό έχω κάνει στη ζωή μου και άλλα τέτοια ρομαντικά. Όσοι το έχετε περάσει, ξέρω ότι ξέρετε.

Καταθέτεις τα χαρτιά σου διστακτικά, μουδιάζεις λίγο όταν μαθαίνεις ότι σε πήραν και όσο ετοιμάζεσαι να φύγεις έχεις δεύτερες σκέψεις (τελικά να πάω, ρε μάνα;). Λίγες μέρες πριν την αναχώρηση χαιρετάς φίλους και γνωστούς λες και σε στέλνουν στην εξορία. Κλάματα, υστερίες, φωτογραφίες, χαιρετούρες και ξανά κλάματα και ξανά χαιρετούρες (όταν θα ετοιμάζεσαι να γυρίσεις βέβαια οι χαιρετούρες και τα κλάματα στην ξενιτιά είναι τα διπλάσια). Όταν γυρνάς με το καλό, παθαίνεις μία μίνι κατάθλιψη. Όλα φαίνονται μάταια. Ξαφνικά καταντάει βαρετό που όλοι μιλάνε τη γλώσσα σου και νιώθεις ότι έκανες τόσα, ενώ όσοι άφησες πίσω στην πατρίδα έμειναν στάσιμοι. Ναι είναι κακό, αλλά είναι η πικρή αλήθεια.

Γιατί να ξεβολευτείς και να χτίσεις μια καινούρια ζωή σε μια πόλη για λίγους μόνο μήνες; Σίγουρα έχεις συνδυάσει το erasmus με πάρτι, ποτά, διασκέδαση και ανεμελιά. Και πολύ καλά έκανες, αλλά μην το αδικείς, σου προσφέρει άλλα τόσα.

Είναι τόσο κλισέ το «αποκτάς εμπειρίες, γνωρίζεις μια διαφορετική κουλτούρα από τη δικιά σου» αλλά και τόσο μα τόσο αληθινό. Ανοίγεις τα φτερά σου μακριά από τα όρια που νιώθεις οικειότητα και ασφάλεια. Μαθαίνεις μια ακόμη πόλη τόσο καλά όσο την πόλη που ζεις (Αχ ρε Λυών!).

Γίνεσαι αυτόνομη και αναλαμβάνεις ευθύνες και δουλειές που είχες πάντα έτοιμες να σε περιμένουν στο σπιτάκι σου. Θα αναγκαστείς να τρέξεις σε τράπεζες για να ανοίξεις λογαριασμό και να συνεννοηθείς για τα γραφειοκρατικά (εστίες, πανεπιστήμια, εγγραφές). Θα αναγκαστείς να σκουπίσεις, να ψωνίσεις, να μαγειρέψεις και να βάλεις πλυντήριο. Αν μένεις σε εστία που τα πλυντήρια είναι διαρκώς κατειλημμένα μπορεί να κουβαλάς τα άπλυτα σου από δω και από κει για καμιά ώρα, αλλά έχει και αυτό την πλάκα του.

Όταν θα πας στο Πανεπιστήμιο, θα αποκτήσεις άποψη για το πως γίνεται το μάθημα εκεί. Δεν ξέρω κατά πόσο θα την γλιτώσεις, αλλά λογικά θα χρειαστεί να περάσεις από εξετάσεις και εργασίες, ώστε να βαθμολογηθείς. Μη μουτρώνεις, είναι σημαντικό για τις γνώσεις και τις δεξιότητες σου (συνεργασία, διάβασμα υπό νέες συνθήκες). Με χαρά συνειδητοποίησα ότι η ταπεινή μου σχολή στην Αθήνα που έχει ακούσει τόσα, σε τίποτα δεν υστερεί τελικά από την αντίστοιχη γαλλική.

Θα τεστάρεις τον εαυτό σου για το πόσο προσαρμοστικός είναι. Θα δεις αν μπορείς να ζήσεις στο εξωτερικό, δεν ταιριάζει σε όλους. 

Αν είσαι τυχερή μπορεί να βρεις κάποια δουλειά ή πρακτική ή μεταπτυχιακό που να σου ταιριάζει, ανοίγοντας ταυτόχρονα παραπάνω πόρτες.

Θα νιώσεις περήφανη για τη χώρα σου, είτε επειδή θα την παινεύουν (για τα νησιά της), είτε επειδή θα θαυμάζουν τη μανία μας να μαθαίνουμε πολλές ξένες γλώσσες. Θα ακούσεις κιόλας αρκετά για την κρίση (αν στην πει  κανένας Άγγλος, ζήτα πίσω τα Ελγίνεια και τον τάπωσες).

Γνωρίζεις κόσμο και κάνεις φιλίες (που μπορεί να κρατήσουν) με άτομα από κάθε γωνιά του πλανήτη (ναι γνώρισα κοπέλα από τον Αμαζόνιο). Μαθαίνεις για άλλους λαούς αλλά μαθαίνουν και αυτοί από σένα. Συνειδητοποιείς ότι δεν ξέρουν να μουντζώνουν με την καρδιά τους αλλά θεωρούν πολύ αστείο να σε φωνάζουν μ@λ@κ@ κάθε τρεις και λίγο. Θα καταρριφθεί αργά  ή γρήγορα κάθε μύθος για λαούς που είχες θεοποιήσει (οι Βραζιλιάνες είναι κοινές θνητές και οι Βραζιλιάνοι δε χορεύουν ημίγυμνοι καποέιρα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν) και θα γκρεμίσεις με τη σειρά σου και τα δικά τους όνειρα – όχι δεν τρώμε όλη τη μέρα σουβλάκια κάτω από την Ακρόπολη, φορώντας φουστανέλες και φωνάζοντας όπα.

Αν κάνεις καλή διαχείριση των χρημάτων σου, θα έχεις την ευκαιρία να κάνεις εκδρομές και ταξίδια, είτε με το Πανεπιστήμιο είτε με τους φίλους σου. Μπορεί να πας σε μέρη που δεν είχες φανταστεί  ή που δε θα πήγαινες αν δεν ήσουν στο erasmus. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δε θα είχα περάσει εκείνη την 28η  Οκτωβρίου στις Κάννες και στο Μονακό.

Θα μάθεις να εκφράζεσαι σε άλλη γλώσσα όπως σχεδόν επικοινωνείς στη μητρική σου. Θα βελτιώσεις τη γλώσσα της χώρας που βρίσκεσαι καθώς και άλλες που θα μιλάνε οι φίλοι σου. Εντάξει, μπορεί να μη βελτίωσα ιδιαίτερα τα γαλλικά, αλλά για τα αγγλικά παράπονο δεν έχω.

Θα καταλάβεις ποιοι σου λείπουν πραγματικά από αυτούς που αφήνεις πίσω και σε ποιους λείπεις εσύ. Αν γυρίσεις και κάνεις ένα μικρό ξεκαθάρισμα στις συναναστροφές σου, τότε μάλλον η απόσταση σ’ έκανε να δεις κάποια πράγματα με άλλο μάτι. Ωριμάζεις στα ξένα, δεν μπορεί!

Θα μάθεις να αλληλογραφείς για να κρατήσεις επαφές, ναι υπάρχουν ακόμη τα ταχυδρομεία και όχι το γράμμα δε συγκρίνεται ούτε με inbox ούτε με skype.

Μην ξεχνάς και εκείνη την έρευνα που υποστηρίζει ότι πάρα πολλοί από τους έρωτες του erasmus καταλήγουν σε γάμους και παιδιά!

Θα έχεις γνωριμίες σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ελπίζω κάποια στιγμή να σε φιλοξενήσουν και να σε ξεναγήσουν στις χώρες τους.

Αναμνήσεις, φωτογραφίες, ωραίες στιγμές. Τα σημαντικότερα όλων. Μετά από 5000 φωτογραφίες και διπλάσιες αναμνήσεις, στο υπογράφω.

Υ.Γ. Από τις καλύτερες φίλες που απέκτησα εκεί. Τη λένε Adela και είναι από την Τσεχία. Δεν μπορεί να διαβάσει ούτε μισή λέξη απ' όσα γράφω, οπότε ας μιλήσει η εικόνα.