Ποιός είπε ότι δεν μπορείς να γίνεις δημοσιογράφος αμα δεν έχεις τηλεόραση; Ναι είναι κομματάκι οξύμωρο, μεταξύ μας και γω δεν μπορώ καν να φανταστώ κάποιον που να του αρέσει να τραγουδάει αλλά να μην έχει ραδιόφωνο (έστω με την ελπίδα να πετύχει κάποιο τραγούδι του) ή ένα συγγραφέα χωρίς πλούσια βιβλιοθήκη στο σπίτι ή ένα γιατρό χωρίς φαρμακείο στο ντουλαπάκι του μπάνιου ... απλά και μόνο για τους τύπους.
Αποφάσισα να καταργήσω την τηλεόραση που είχα στο δωμάτιο μου, εκείνο τον ρημάδι τον Αύγουστο που έπρεπε υποχρεωτικά να αγοράσω αποκωδικοποιητή - όχι επειδή δε θα μπορούσα να τον ζητήσω στα καταστήματα χωρίς σαρδάμ, αλλά επειδή έκανα τη μικρή μου επανάσταση .. αυτή την κλασική από τον καναπέ.
Κι όμως τα κατάφερα και είμαι 2 (2,5 για την ακρίβεια) χρόνια στο μαύρο σκοτάδι της τηλεοπτικής πραγματικότητας. Δεν ξέρω ποιο πρωινάδικο παρουσιάζει πιο νωρίς τα ζώδια, τι μαγειρικές διδάσκονται οι νοικοκυρές, δεν έχω ιδέα τι παίζει από τα κουτσομπολίστικα (o Μένιος Φουρθιώτης- αλήθεια- ποιός είναι;), δε βλέπω καμία εκπομπή, δε γνωρίζω καν τις σειρές που σας κάνουν παρέα τα κρύα βράδια του χειμώνα. Και είναι ωραία έτσι! Όταν αρχίσει και περνάει καιρός, τελικά συνειδητοποιείς ότι μπορείς να κάνεις και χωρίς αυτή.
Νιώθω βέβαια στην απέξω όταν οι γύρω μου συζητάνε για κάτι που είδαν ή για το THE VOICE και το ποιος πήγε στην ομάδα ποιού σταρ (υπάρχει ακόμη, έτσι;) ή για τα κακόγουστα αστεία του Σεφερλή ή τη γέννα της Μενεγάκη, αλλά εντάξει παράπονο δεν έχω, μπορεί να μην τους βλέπω αλλά τα social media με ενημερώνουν πλήρως. Όσο για τις ειδήσεις, πάλι τα social media και τα sites να ναι καλά.
Προσπάθησε να τη βγάλεις από την πρίζα για καμιά βδομάδα, μπορεί να μην έχεις μια φωνή 24/7 να σου κρατάει συντροφιά όσο μαζεύεις το δωμάτιο σου ή μαγειρεύεις, εξάλλου γι' αυτό είμαστε και εμείς εδώ!
Ένα πράγμα θέλω να ξέρω μόνο, αν σταμάτησαν οι επαναλήψεις Κων/νου και Ελένης θα θελα να μου το πείτε .. με τρόπο.
