Ολα ξεκίνησαν όταν μία παράσταση, του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, μια γυναίκα που είχε ερωτευτεί παράφορα, του άλλαξε τη ζωή.
Ενώ ο Αλέκος Αλεξανδράκης αρχικά ήθελε να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού, αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Βασιλικό Θέατρο και πέρασε πρώτος. Ο Δημήτρης Χορν μάλιστα ήταν τόσο σίγουρος για το ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του.
Και είχε σίγουρα δίκιο. Ο Αλεξανδράκης έκανε τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. "Παρουσιάστε όπλα. Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο", έγραψε χαρακτηριστικά τότε ο Αιμίλιος Χουρμούζιος στην Καθημερινή.
''Είχε μια λάμψη και μια φυσικότητα. Και κάτι ακόμα: σαν να ήταν μπλαζέ, σαν να μην τον ένοιαζε. Μπορεί να πεινούσε, ας πούμε, αλλά έδειχνε πως αδιαφορούσε. Υπεράνω. Αυτό το μπλαζεδιλίκι ήταν κι ένα από τα στοιχεία του που γοήτευε τις γυναίκες'' είχε πει για εκείνον σε μια από τις συνεντεύξεις του ο Σακελλάριος.
Δεν ήταν μόνο η επιτομή του Έλληνα "Ζεν Πρεμιέ" ήταν ένας εξαιρετικός ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες. Ήταν μορφωμένος, πολιτικός αγωνιστής και απίστευτα γοητευτικός, παρόλου που τελικά μετά από πολλές γυναίκες και τρεις γάμους που είχε στη ζωή του επέλεξε να μείνει μόνος του.
Πώς να διαλέξεις στιγμές από τις ερμηνείες του σε ταινίες όπως "Ο βαφτιστικός", "Στέλλα", "Το νησί των γενναίων", "Ραντεβού στην Κέρκυρα", "Δεσποινίς Διευθυντής", "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", "Όμορφες μέρες", "Η κόμισσα της Κέρκυρας", "Η Μαρία της σιωπής", "Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο", "Τα παιδιά της Χελιδόνας" και πολλές πολλές ακόμα;
''Το κλωτσοσκούφι'' (1960)
