Το δωμάτιό σου δείχνει μονίμως σαν να ετοιμάζεσαι για μετακόμιση; Το γραφείο σου ξεχωρίζει για τα βουνά από χαρτιά και άσχετα αντικείμενα (όπως, για παράδειγμα, ένα καπελάκι από την αποκριάτικη στολή που φόρεσες πέρσι); Η ντουλάπα σου πρέπει να ανοίγει πάντε με προσοχή, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να κατεδαφιστεί όλο το περιεχόμενό της μπροστά στα πόδια σου; Εϊσαι δικός μου άνθρωπος! Μόνο εσύ (κι εγώ) καταλαβαίνεις ότι:
Παρόλο που φαίνεται να έχεις πράγματι μπροστά σου ένα χάος, εσύ (και μόνο εσύ) ξέρεις πού ΑΚΡΙΒΩΣ βρίσκεται κάθε πράγμα!
Κάθε τόσο έχεις τη χαρά να ανακαλύπτεις κάτι που ούτε καν θυμόσουν ότι είχες αγοράσει κάποτε -όπως για παράδειγμα άλλη μία γκρι ζακέτα! Είναι σαν να πήγες για ψώνια (μόνο που δεν ξόδεψες ούτε ευρώ και δεν χρειάστηκε να πας πιο μακριά από τη ντουλάπα σου).
Όταν (σπανίως) αποφασίζεις να βάλεις μια τάξη στο δωμάτιό σου, διαπιστώνεις ότι αυτό απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Όταν δεν μπορείς να βρεις κάτι, απλά το παίρνεις απόφαση και αγοράζεις ένα άλλο ίδιο (για να το χάσεις, πιθανότατα κι αυτό, μετά από λίγο καιρό).
Το πρόβλημα είναι μόνο όταν βιάζεσαι... τότε, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βρεις αυτό που ψάχνεις (ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα κλειδιά, την τσάντα ή τα γυαλιά σου)!
Υπάρχουν ρούχα σου κυριολεκτικά παντού μέσα στο σπίτι (ναι, ακόμα και στα ράφια της βιβλιοθήκης ή πίσω από την τηλεόραση).
Η κολλητή σου όταν έρχεται στο σπίτι σου, σού βάζει τις φωνές (όχι ότι σε νοιάζει)
Η μαμά σου διαμαρτύρεται πως έχει φάει τα καλύτερα χρόνια της ζωής της μαζεύοντας αυτά που πετάς (και δεν έχει κι άδικο)
Ακόμα κι όταν καταφέρνεις να τα οργανώσεις, τα συρτάρια και τα ντουλάπια σου εξακολουθούν να δείχνουν άνω κάτω.
Αλλά και να τα μαζέψεις όλα, για πόσο θα μείνει καθαρό το δωμάτιό σου; Σίγουρα, όχι περισσότερο από μια-δυο μέρες!
