Λοιπόν! Εχουμε και λέμε: Το πρωί κουάκερ νερόβραστο με καφέ χωρίς ζαχαρίνη. Στις 10 ένα φρούτο με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Το μεσημέρι ψητή βραστή πρωτείνη με πράσινη σαλάτα και δύο κουταλιές ελαιόλαδο. Το απόγευμα μμμμ, ένα μπισκοτάκι από το απέναντι γραφείο, ένα καπουτσίνο, μία γκοφρέτα και το βράδυ; Να ακούσω τη φωνή της λογικής; Ισως ένα γιαουρτάκι μέχρι 2% λιπαρά;
Ή να ακολουθήσω τις Σειρήνες που με καλούν να σχηματίσω το τηλέφωνο του τοπικής πιτσαρίας και να λιώσω σαν τσένταρ από την λαιμαργία; Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω περισσότερα . Εξι γράμματα αρκούν. Δ-Ι-Α-Ι-Τ-Α. Ξανά και ξανά και ξανά.
Αν οι δίαιτες που έχω κάνει σε αυτή τη ζωή ήταν τούβλα για σπίτια αυτή τη στιγμή ο φόρος ακίνητης περιουσίας που θα ήταν να πληρώσω θα ήταν μεγαλύτερος κι απ΄της οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Σκέφτομαι πως αν έφτιαχνα ένα site -ας το πούμε HodRoula.gr- θα είχα θησαυρίσει από τα κλικαρίσματα. Γιατί δεν μπορεί να είμαι η μόνη. Σίγουρα δεν είμαι η μόνη που παίζω με τα κιλά όπως άλλες παίζουν με τα χρώματα στα μαλλιά τους. Στην ντουλάπα που υπάρχουν ρούχα από Small μέχρι ΧL. Στο σπίτι μου υπάρχει πλούσια βιβλιοθήκη με όλα τα πιθανά best sellers διατροφολόγων, από το «Πώς μένουν αδύνατες οι Γαλλίδες» μέχρι την πολυσυζητημένη δίαιτα Dukan που έκανε η Μίντλετον για να μπει στο νυφικό της.
Επίσης ο ενδιαφερόμενος θα βρει θαυματουργά σκευάσματα που λιώνουν το λίπος, υπερβιταμίνες που ενεργοποιούν τον μεταβολισμό, ντοσιέ με αρχειοθετημένα διατροφικά μοντέλα, βηματομετρητές με τελειωμένες μπαταρίες, διάδρομο βάδισης παύλα κρεμάστρα ρούχων, ενώ τα ντουλάπια και το ψυγείο είναι εξοπλισμένα με «υγιεινές» έξυπνες τροφές ( κονσέρβες τόνου, γιαούρτια με πρεβιοτικά,ζυμαρικά χωρίς γλουτένη, μαραζωμένα μαρούλια, μοναχικά πράσινα μήλα -όχι άλλα μήλα- και άφθονο στήθος κοτόπουλου....) Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι εγώ είμαι ένα άνθρωπος που τελικά μπορεί να κάνει Δίαιτα.
Τουλάχιστον με την αυστηρή έννοια του όρου. Τουναντίον. Δυστυχώς κανένας διαιτολόγος, ψυχολόγος, ενδοκρινολόγος -που ζυγίζει 50 κιλά- δεν μπορεί να δαμάσει τις αλήτισσες σκέψεις που με οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία νόστιμη βουτιά σε ένα πιάτο αχνιστή μακαρονάδα με φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα.
Κάθε πρωί σχεδιάζω διαιτητικά πλάνα με λεπτομέρειες που θα ζήλευε και το επιχειρησιακό κομμάτι του Πενταγώνου αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις κατά την ταπεινή μου άποψη το καλό φαγητό παραμένει μία από τις πιο σημαντικές απολαύσεις στον πλανήτη. Θα μου πείτε και τι κάνεις κυρά μου για να μην καταντήσεις σαν ....mini περίπτερο;
Μετά από τις τρελές -σαν τρενάκι του τρόμου- αυξομειώσεις βάρους αποφάσισα ότι δεν έχω δικαίωμα να το κάνω αυτό στον εαυτό μου.Ετσι:
Αρχισα να παρατηρώ τι βάζω στο στόμα μου. (Μία μπουκίτσα βασιλόπιτα, δύο τηγανητές πατατούλες, τρεις γουλιές κρασί.... ).Στο τέλος μιάς μέρας που νόμιζα ότι δεν είχα φάει είχα πάρει 1200 θερμίδες.
Για κάθε «κακή πράξη» υποχρεώνω τον εαυτό μου να αντισταθμίσει με μία «καλή». Πχ. Για κάθε τυλιχτό σουβλάκι τα σνακ της επόμενης μέρας γίνονται αυστηρά γιαούρτι ή φρούτο.
Συγχαίρω τον εαυτό μου για κάθε μου για κάθε ΟΧΙ που αντέχει να λέει! Είναι (ΣΧΕΤΙΚΑ) εύκολο. Απλώς λες ΟΧΙ! Στα νόστιμα, τα γλυκά, τα παχυντικά. Αρκεί να σκεφτείς ότι η ζάχαρη είναι ισοδύναμο της ηρωίνης.
Σταμάτησα να «επιβραβεύω»τον εαυτό μου με κάτι που τρώγεται, αλλά το κάνω με κάτι που φοριέται, ή με μία σαχλαμαρίτσα που θα μου φτιάξει στιγμιαία το κέφι.
Το χάνεις βάρος είναι ΔΥΣΚΟΛΟ. Πάρτε το απόφαση και μην πιστεύετε σε αυτές τις αηδίες που λένε οι αγαπημένες μας – κατά τα άλλα- celebrities. Όμως, πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Αυτή τη χρονιά, αυτή τη Δευτέρα ας ξεκινήσουμε να τρώμε λίγο πιο σωστά!
