Παραμονή Πρωτοχρονιάς έχεις κανονίσει να βγεις έξω με την παρέα. Κάνεις την αλλαγή του χρόνου με την οικογένεια, ετοιμάζεσαι και φεύγεις. Περνάς καλά, γυρνάς 8 το πρωί και κοιμάσαι. Ξυπνάς 2 και 30, σηκώνεσαι, κατευθύνεσαι στην κουζίνα και αντικρύζεις μπόλικα χαμογελαστά πρόσωπα που περιμένουν εσένα. Δεν είναι η γιορτή σου. Είναι το οικογενειακό γιορτινό τραπέζι που συναντάς τις φιγούρες εκείνες που τον υπόλοιπο χρόνο τις έχεις στο ντουλάπι.

1.Ο περπατημένος θείος. Μόλις βγήκε από το δεύτερο διαζύγιο, είναι καπετάνιος «εν αποστρατεία» και μόλις πάτησε τα 60 του χρόνια. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεκινήσει τα λόγια του με την ατάκα «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία». Ναι, ευτυχώς ανήκεις ακόμα σε αυτήν. Ευτυχώς; Μάλλον δυστυχώς γιατί σε όλο το δείπνο θα σου λέει σόκιν ανέκδοτα και θα σε ρωτάει για τον φίλο σου.

2.Το παιδάκι της αδερφής της μάνας σου που ουρλιάζει και το ταΐζουν στο στόμα. Έχει το νου του στο παιχνίδι, τρέχει διαρκώς γύρω από το τραπέζι και σταματάει μόνο για να το μπουκώσει η μάνα του. Μια μάνα που το βλέπει να τρώει τις σαβούρες του και του φωνάζει «Δημητράκηηηηηηηηηηηη, δεν σου είπα να μην τρέχεις φαγωμένος;». Σιγά μανδάμ, μόλις ξύπνησα από hangover Π.Π. (Παραμονής Πρωτοχρονιάς)

3.Η ξαδέρφη που σπουδάζει στο εξωτερικό και το αγόρι της. Σε υπεραγαπάει παρά την απόσταση και σε βλέπει σαν τη μικρή αδερφή της. Σου δίνει τις συμβουλές της και σου λέει ότι της έκανε πρόταση γάμου ο φίλος της. Χαίρεσαι για εκείνη, αλλά δεν θα σου κλέψει την δόξα μες στο σπίτι σου. Έχεις μαγειρέψει ένα ωραιότατο σουφλέ σοκολάτας για επιδόρπιο.

4. Η μιλφάρα νονά. Δική σου της αδερφής σου, του αδερφού σου, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι είναι στα 45 της κι ελεύθερη και μόλις την είδες να κάνει τα γλυκά μάτια στον καπετάνιο θείο. Μέχρι και με το αστείο του γέλασε. Άτσα η νονά. Άμα πνιγεί ο  θείος χτύπα τον στην πλάτη και πες του «Χριστός, η νονά, η νονά». (Έλα καλό ήταν)

5. Η κυρά Δέσποινα από τον πάνω όροφο που πέρασε να φέρει ένα γλυκό γιατί γιορτάζει η κόρη της και μαζί με τον σύζυγο έκατσαν για ένα ποτηράκι παραπάνω. Τελικά τους έβαλε κανονικά στο τραπέζι και με γεμάτο πιάτο.

6. Οι γλυκιές και συγκαταβατικές φιγούρες της γιαγιάς και του παππού. Ήρθαν από το χωριό και μένουν σπίτι αυτές τις μέρες. Έρχονται πάντα με καλούδια και σε υπακούν τυφλά. Σου έχουν παραχωρήσει τα ηνία. Τους γεμίζεις το πιάτο κι εκείνοι σε ευχαριστούν με το πιο ζαρωμένο βλέμμα τους που βγάζει την γλυκιά συγκατάβαση των γηρατειών.

7. Εσύ. Μη νομίζεις ότι εσύ δεν είσαι μια φιγούρα για τους υπόλοιπους. Η γλυκιά ανιψιά, η βαφτισιμιά, η κόρη της από κάτω. Για όλους όμως ένα κορίτσι που μυρίζει λίγο αλκοόλ και φέρνει την χαρά της νεότητας στο τραπέζι. Όχι, το #2 δεν φέρνει την χαρά της νεότητας. Την υστερία φέρνει. Είσαι εκείνη που περιμένει ο θείος να κάτσει δίπλα της για να κάνει το κομμάτι του και να οσφρανθεί λίγο από τα νιάτα σου.

Στο τέλος του φαγητού συνειδητοποιείς ότι σε τέτοιες μέρες τα μεγάλα τραπέζια που μαζεύονται τα σόγια και γειτόνοι είναι ωραίες μαζώξεις και δεν θα τις άλλαζες ποτέ.