Αυτές τις λαμπερές, γιορτινές μέρες είναι «κάπως» να είσαι single. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά μοιάζουν να αφορούν μόνο ερωτευμένα ζευγαράκια. Ζευγαράκια που ψωνίζουν δώρα στα μαγαζιά κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου. Που στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα φορώντας ασορτί σκούφους του Άι Βασίλη. Που φιλιούνται κάτω από τα γκι, πάνω στους καναπέδες, δίπλα από το τζάκι, μέσα στα σιρόπια…
Τι γίνεται όμως με τους single; Είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι τις ερωτήσεις τύπου «με ποιον θα έρθεις στο ρεβεγιόν;» ή τα προξενιά που σκάνε εντελώς «τυχαία» στο γιορτινό τραπέζι; Ναι. Και όχι. Γιατί το να περνάς τις γιορτές μόνη έχει πολλά καλά (εκτός από όσα δεν είναι).
Στα συν: Η μοναδική οικογένεια που είσαι υποχρεωμένη να κάνεις ότι ανέχεσαι με χαμόγελο είναι η δική σου.
Στα πλην: Δεν έχεις καμία πιθανότητα να περάσεις τις γιορτές με μια άλλη –ίσως πιο ευχάριστη- οικογένεια.
Στα συν: Μπορείς να ξοδέψεις όσα λεφτά διαθέτεις για να πάρεις δώρα στον εαυτό σου.
Στα πλην: Δεν έχεις να περιμένεις από κανέναν να σου φέρει ένα πραγματικά καλό δώρο.
Στα συν: Τουλάχιστον, έχεις σκύλο.
Στα πλην: Ακόμα κι εκείνος βρήκε ταίρι!
Στα συν: Μπορείς να περάσεις τις γιορτές όπως ακριβώς θέλεις εσύ.
Στα πλην: Θα τις περάσεις διαβάζοντας άρθρα με τίτλους όπως «Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να είσαι single τις γιορτές… Και τίποτα καλύτερο».
Στα συν: Στα πάρτι μπορείς να διασκεδάσεις και να χορεύεις όλη νύχτα, αντί να πρέπει να κάνεις παρέα σε έναν τύπο που δεν ξέρει κανέναν άλλον από την παρέα (κι ούτε θέλει να μάθει).
Στα πλην: Πριν αρχίσεις το χορό, θα πρέπει να διασχίσεις όλο το χώρο ΜΟΝΗ σου!
Στα συν: Θα κανονίσεις πιτζάμα πάρτι με τις κολλητές σου για να υποδεχτείτε το νέο χρόνο.
Στα πλην: Κάποιες από αυτές θα αρνηθούν, γιατί έχουν κανονίσει να υποδεχτούν τον καινούριο χρόνο κάπως έτσι:
Καλές γιορτές, όπως και να ‘χει…
