Ο Γιώργος Τζάνερης μετά από 14 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της genesis gallery στην Οδό Χάρητος στο Κολωνάκι, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για τους καλλιτέχνες του αλλά και για τον ίδιο, μεταφέροντας την αίθουσα τέχνης σε έναν ιστορικό δρόμο της Αθήνας που αυτή την στιγμή αναγεννιέται! Ένας μοναδικός χώρος 180 τετραγωνικών με vintage αισθητική και υποδειγματική αρχιτεκτονική της δεκαετίας του 70, είναι ο νέος προορισμός του φιλότεχνου κοινού της Αθήνας!
Η Οδός Ιπποκράτους, το μεγάλο αστικό ποτάμι που κυλά από την Αλεξάνδρας προς την Ακαδημίας όπως αναφέρει σε ένα κείμενό του ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος, θα είναι ο νέος μας δρόμος! Η genesis gallery θα μοιραστεί την οδό Ιπποκράτους στο ύψος της Νεαπόλεως με τις εκδόσεις Μεταίχμιο, υπέροχα παλαιοβιβλιοπωλεία, μικρά καταστήματα κεραμιστών και ζωγράφων, vintage shops, αρωματοπωλεία, δισκοπωλεία, concept stores, εστιατόρια, cafes και μικρά καλαίσθητα μπαρ! Ο Δημήτρης Μαστρογιαννίτης γράφει στην Athens Voice «Η Νεάπολη είναι κάτι σαν το βελούδινο πέρασμα μεταξύ των δύο πιο αντιφατικών συνοικιών του κέντρου. Τα Εξάρχεια και το Κολωνάκι». Η Νεάπολη, που έχει κρατήσει τον νεοκλασική της αισθητική στις περισσότερες γωνιές της, είναι μία «νησίδα» στο κέντρο της Αθήνας. Ο δημοσιογράφος Γιάννης Πανταζόπουλος γράφει στην LIFO σε ένα αφιέρωμα στον χαρακτηριστικό δρόμο του ιστορικού κέντρου, «Η Ιπποκράτους προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις. Είναι ένα μωσαϊκό εικόνων και ανθρώπων που αντιπροσωπεύει την αξία της γειτονιάς, ενώ παράλληλα καταδεικνύει τον μετασχηματισμό του αστικού περιβάλλοντος με την πάροδο των ετών». Στη Νεάπολη που δημιουργήθηκε από τον Όθωνα, όταν η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους και όπου έζησαν και ζουν άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, εκεί θα είναι πλέον και η genesis gallery!
Μία νέα εποχή με μποέμ αέρα ξεκινάει!
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΦΩΣ του Λουδοβίκου των Ανωγείων
«Εγκαινιάζοντας τη νέα μαγευτική αίθουσα τέχνης ο Γιώργος Τζάνερης με τίμησε με την πρώτη έκθεση του νέου χώρου της νέας εποχής της genesis gallery! Και είναι μεγάλη τιμή που η κυρία Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Δρ.Ιστορικός της Τέχνης-Τεχνοκριτικός Οfficier des Arts et Lettres, ανέλαβε να ερμηνεύσει με ένα υπέροχο ποιητικό κείμενο την παρούσα ενότητα των έργων μου δίνοντας τον τίτλο «Ιχνηλατώντας στο φως». Αγαπημένα Αντικείμενα με το «παράσημο» της παλαιότητας, ξεκλειδώνουν την μνήμη μας. Η μνήμη αυτό το φιλοδώρημα του χρόνου που φέρει τη δυνατότητα να διηγηθεί την παρελθούσα ιστορία των Οικείων αντικειμένων. Έργα «Προσωπογραφίες». Με τόσα βλέμματα, τόσα αγγίγματα παίρνουν δικαιώματα έμψυχων. Με κάποιο τρόπο μετείχαν των συναισθημάτων μας μια λάμπα που «ιχνηλατεί στο φως» όπως ένα κερί που υποφωτίζει τις πολύτιμες αναμνήσεις μας.»
Η έκθεση από τη ματιά της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Όντως, μεγαλουργεί και πάλι ο Λουδοβίκος καθώς με μιαν άμεση όσο και δημιουργικά υπαινιχτική και πολυσήμαντη γραφή εγκαθιστά στη μνήμη μας και στον ψυχισμό μας μεσ' από καθημερινά αντικείμενα χρησμένα με την αύρα σημαδιακών προσωπικών αναμνήσεων και από μια, κάθε φορά: ανεξάντλητη σε υποβολή μεταφυσική ατμόσφαιρα.
Εμπνευσμένος και χαρισματικός ο τρόπος που ο προικισμένος καλλιτέχνης, όντως, εντοπίζει και ιχνηλατεί ευρηματικά - μες από το φως-χρώμα και αντίστροφα - τη μεταφυσική τους υπόσταση, διεγείρει ουσιαστικά όχι μόνο τη φαντασία μας αλλά και τον ψυχισμό μας.
Κατορθώνει, όντως, ο Λουδοβίκος με απλά, απτά και κυρίως λιτά μέσα να δημιουργήσει και να υποβάλει την αίσθηση της κοσμογονίας –την ενέργεια του σύμπαντος - ακόμη και στον λιγότερο ευαισθητοποιημένο θεατή. Οι ανεξίτηλες αναμνήσεις του χαρισματικού δημιουργού προκαλούν ανθεκτικές στον χρόνο εντυπώσεις ακόμη και στον μη ιδιαίτερα εξοικειωμένο με την τέχνη επισκέπτη. Αυτή, καθαυτή, η έννοια και η αίσθηση της ποίησης που αντανακλάται εδώ, μες από τη λιτή, μεστή σε υποβολή, ζωγραφική του Λουδοβίκου αποτελεί τον «ιστό» -την πεμπτουσία- της εικαστικής του έκφρασης : το κλειδί της ιδιαιτερότητας του στη ζωγραφική.
Απλά, ευτελή, πινέλα μετουσιώνονται μες από την ίδια την ψυχή του Λουδοβίκου σε μεταφυσικές, κινητήριες δυνάμεις. Οικογενειακές φωτογραφίες, θησαυρίσματα ψυχής μεταμορφώνονται εκ των «ένδον» σε ανθεκτικά στον χρόνο «μνημεία».
Το λιγοστό κόκκινο κρασί που απόμεινε στη διάφανη γυάλινη κανάτα χάρη στον χαρισματικό, ευρηματικό φωτισμό απορροφά: όχι μόνο το βλέμμα αλλά και την ψυχή του θεατή για να του μεταγγίσει την αίσθηση της κοσμογονίας. Το ίδιο: ένα στιλπνό κόκκινο φλιτζάνι μετουσιώνεται άμεσα σε υποβλητική, μεταφυσική παρουσία. Ή καλύτερα σε πομπό και δέκτη μιας υπερκόσμιας ενέργειας.
Μια απλή, παραδοσιακή, λάμπα πετρελαίου μεταμορφώνεται σε φάρο πολυσήμαντων και πάντοτε υπαινικτικών μηνυμάτων. Ένα χάλκινο βάζο προβάλλει σχεδόν τρισδιάστατο στον χώρο: πηγή ενέργειας σε ευρηματική αντιδιαστολή με το ηθελημένα μαύρο φόντο. To κάθε αντικείμενο - όσο ευτελές και αν είναι - μετουσιώνεται σε «φάρο» ζωής με τον πιο υπαινικτικό και ουσιαστικά ποιητικό τρόπο.
Ποίηση μες από το φως/χρώμα θα μπορούσε να είναι ένας άλλος αποκαλυπτικός τίτλος για την τωρινή ενότητα έργων του εμπνευσμένου και πολυσήμαντου δημιουργού που χειρίζεται ενστικτωδώς τη ζωγραφική με τους ρυθμούς μιας μελωδίας και την αρμονία μιας άφαντης - σε πρώτη όψη- ποίησης.
Πολυσήμαντες «παρουσίες» τα εικαστικά του έργα επικοινωνούν μαζί μας ουσιαστικά μες από το χάρισμα μιας ανείπωτης αρμονίας αλλά και «δημιουργίας» με την αίσθηση της ουσιαστικά εγγραμμένης εδώ και όχι απλά μεταφορικά: ποίησης.
Ποιητικά χειρίζεται το φως/χρώμα, εδώ, ο πολυδιάστατα χαρισματικός καλλιτέχνης που δημιουργεί –ποιεί όπως αισθάνεται και αναπνέει χρησμένος εσαεί με την υπερβατική αίσθηση της αρμονίας. Αρμονία που δείχνει να προέρχεται - δίχως διάμεσο - απευθείας από το σύμπαν!!! Το ίδιο όπως και οι μουσικές του συνθέσεις!
Ηρεμεί το βλέμμα και συνάμα η ψυχή θωρώντας τα τωρινά έργα του «Ποιητή» Λουδοβίκου με την πιο πλατιά έννοια του όρου. Συντελείται μια «παύση» γαλήνης και νηνεμίας στους εξαιρετικά και απαράδεκτα επικίνδυνους και ταραχώδεις καιρούς που βιώνουμε.
Το υπαινικτικό, χαρισματικό φως που ιχνηλατούμε στα έργα του μεγάλου και πολυδιάστατου δημιουργού υπόσχεται την «Ελπίδα».
