Δεν μπορώ να δώσω έναν ακριβή ορισμό της λιγούρας, παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να περιγράψω πως ακούγεται στα δικά μου αυτιά. Έστω ότι είναι βράδυ, έχεις πλύνει δοντάκια κι έχεις ξαπλώσει για ύπνο - πριν κοιμηθείς φυσικά θα χαζέψεις στα social media και θα μιλήσεις με τις φίλες σου ή θα δεις καμιά ταινία. Έλα όμως που σου έχει καρφωθεί να φας για χιλιοστή φορά από το cake σοκολάτα που έφτιαξε η μαμά σου. Τι λες, μπορείς να αντισταθείς; Δεν μπορείς να ερμηνεύσεις μια λιγούρα, ούτε να τη δικαιλογήσεις, απλά υπάρχει και είναι εκεί για να βασανίζει το μυαλό σου. Χωρίς να πεινάς, χωρίς καν να υπάρχει ο παραμικρός χώρος στο στομάχι σου για παραπάνω φαγητό/γλυκό, εσύ απλά θες να αρπάξεις μια κομματάρα.
Προφανώς και η λιγούρα προκαλείται από την ιδέα και μόνο λαχταριστών πραγμάτων ή τουλάχιστον εγώ δεν είχα ποτέ λιγούρα για τα φασολάκια της μαμάς μου (καλά, ίσως και να είχα όταν πέρασα 6 μήνες μακριά της). Όπως και να χει πάντως, οι ειδικοί επιμένουν πως το να νικήσεις τις λιγούρες σου είναι μια πολύ εύκολη υπόθεση. Δεν το περίμενα αυτό ομολογώ, το περίμενες εσύ; Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αναβάλεις για αργότερα την εκπλήρωση της λιγούρας σου. Μην κάνεις τον εαυτό σου να πιστέψει ότι δε θα φάει αυτό το κομμάτι cake, αλλά άσε την ώρα να περάσει και πείσε τον εαυτό σου ότι θα το φας αργότερα (μέχρι να νυστάξεις και να σε πάρει ο ύπνος χωρίς τις περιττές θερμίδες). Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, αυτή η διαρκής αναβολή σε κάνει να επιθυμείς λιγότερο το αντικείμενο ... της λιγούρας σου.
Μην απογοητεύεσαι, απλά άσε τη σοκολάτα για μετά!
xx
