Από τη στιγμή που ανταλλάζετε νούμερα και μέχρι να σου στείλει, είναι μια περίεργη φάση που όλες μας έχουμε περάσει. Το κινητό βρίσκεται κυριολεκτικά διαρκώς στο χέρι σου, νομίζεις ότι ακούς ήχο μηνύματος, το κλειδώνεις και το ξεκλειδώνεις νευρικά, χαζεύεις στα social media για να δεις πότε ήταν online τελευταία φορά, βάζεις την κολλητή σου να σου στείλει για να σιγουρευτείς ότι λαμβάνεις μηνύματα κανονικότατα. Μα πόσο δυσκολεύουμε τις ζωές μας πια!

Προκειμένου να μη χάσεις άλλον τον ύπνο σου και να ζεις μέσα στην παράνοια, αποφάσισες να του στείλεις εσύ. Το ερώτημα να στείλω ή να μη στείλω πόσες φορές άραγε να έχει ειπωθεί από χιλιάδες απελπισμένα στόματα; Στέλνεις με τα πολλά το μήνυμα σου (προφανώς και έχουν προηγηθεί απανωτά meetings με τις κολλητές σου) κι αρχίζεις να τρέμεις από τα πρώτα δευτερόλεπτα που πατάς το send για την απάντηση που θα έρθει. Αρχικά, το ότι περιμένεις απάντηση και άμεσα κιόλας είναι από μόνο του αρκετά αισιόδοξο. Μετά ξεκινούν οι δεύτερες σκέψεις, τα γιατί έστειλα αυτό θα μπορούσε να στείλω κάτι καλύτερο, εκείνη τη στιγμή σου έρχονται στο μυαλό όλες οι ατακάρες (που όταν τις χρειάζεσαι φυσικά είναι άφαντες) και αρχίζεις να τηλεφωνείς στις κολλητές σου για να ξεχαστείς - τύπου να έρθει το μήνυμα και να μην το πάρεις καν χαμπάρι *καλέ, ούτε που το άκουσα*

Και τώρα ειλικρινά, γιατί νιώθεις άσχημα που έστειλες πρώτη; Σε προβληματίζει αυτή η κοινωνική γενική αντίληψη που μας λύνει τα χέρια και μας μαθαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε για το μήνυμα και όχι να το στέλνουμε;

Θα σε πείσουν όλες (πολλές φορές κι εγώ) ότι η πρώτη κίνηση δεν είναι δική σου δουλειά. Και ρωτάω, ποιά είναι δηλαδή η δική σου δουλειά; Να μην έχεις ζωή και να περιμένεις πάνω από ένα ρημάδι κινητό για το πότε θα αποφασίσει να στείλει; Κι αν αποτελεί την εξαίρεση του αντρικού πρότυπου και περιμένει από σένα μια πρώτη κίνηση, γιατί να μην την κάνεις; ε;

Από το να ποστάρεις διαρκώς για να τον κάνεις να σου στείλει αυτός, χίλιες φορές να στείλεις εσύ πρώτη. Από το να γίνεσαι προκλητική και να πέφτεις στα μάτια του, καλύτερα να κάνεις την πρώτη κίνηση. Σε τελική ανάλυση, τι είχες και τι έχασες! Άσε που δείχνεις και μια στάλα πιο ανεξάρτητη.

Κι αν δεν απαντήσει; Κανένα ρακούν δεν του πήρε μέσα από τα χέρια το κινητό προκειμένου να μη σου στείλει. Αν δε στείλει, σημαίνει ότι δεν ήθελε να το κάνει. Το ότι ήταν πολύ busy για να γράψει μερικές λέξεις προφανώς και δεν το πιστεύω - εκτός κι αν μιλάμε για κάποιον celebrity πια και δεν το έχω καταλάβει. Που λες, αν δε στείλει, υπάρχει η καλή πλευρά, κάπως έτσι έχεις γλιτώσει χρόνο αναμονής, κλάψας και απογοήτευσης. Φυσικά, στην περίπτωση που λάβει το μήνυμα σου και δεν πει λέξη, απαγορεύεται (το τονίζω αυτό!) να στείλεις κάτι παραπάνω.

xx